آخرین بخش از کتاب "تلگرافچی رضا شاه" را به مشاهدات مستقیم او از ورود ارتش اتحاد شوروی به خراسان، سقوط رژیم دیکتاتوری رضاشاه و پوچ بودن همه ادعاها و مبارز طلبی های جهانی شاه و فرماندهان نظامی اش اختصاص داده ایم. "عبدالرضامهدوی" زمان ورود ارتش سرخ به خراسان رئیس تلگراف منطقه بود. وزارتخانه و تشکیلاتی که حکم سازمان امنیت و اطلاعات را در زمان رضا شاه داشت. او که حتی در کتاب خاطراتش همچنان علاقه و عشق خویش به رضاشاه راحفظ کرده و در جای جای خاطراتش این علاقه و عشق بیرون می زند، در همین بخش از خاطراتش از چاپلوسی ها و تملق گوئی هائی می نالد که رضاشاه خود مشوق و بانی آن بود. از طرح تبلیغ حاکمیت رضاشاه و پیشرفت های دوران او می نویسد که وزارت فرهنگ وقت مسئول آن شده بود. در همین جلسات رضا شاه و ارتش را به عرش می بردند تا موقعیت و لفت و لیس حکومتی خود را حفظ کنند.
شاه خودکامه ای که با استفاده از اختناق و دیکتاتوری و دراوج بی خبر نگهداشتن مردم از آنچه در دربار او می گذشت با آلمان هیتلری نرد عشق ورزیده و همسرش را در راس یک هیات دیپلماتیک به ملاقات هیتلر فرستاده بود تا آمادگی وی برای اتحاد با آلمان نازی را به اطلاع هیتلر برساند، نیمه شب با تلفنی از خواب بیدار می شود که تلگرافچی مورد اعتمادش از مشهد می زند و اطلاع میدهد که ارتش شوروی وارد خراسان شده، هواپیماها بر فراز شهر مشهد پرواز می کنند، فرودگاه مشهد را بمباران کرده اند و " از سر تا ته لشکر" همه گریخته اند!