فيلم كوتاهی را درباره الهه ببينيد
الهه و قنبری
 در فاصله دو پيك هفته
 تا چشم بهم زديم
هر دو از ميان ما رفتند!

در فاصله نسبتا طولانی دو شماره پيک هفته، هم حميد قنبری را از دست داديم و هم الهه را. هر دو پای ثابت و صدای آشنای دو نسل در راديو ايران بودند. اولی بازيگر مسلط تئاترهای راديوئی بود و دومی آوازه خوان هميشه ماندگار برنامه گلها.... ادامه

ناصرفخرآئی
کودکی زجر کشيده
جوانی در پی انتقام

ناصرفخرآئی، کشته شد، اما اگر کشته بود، تاريخ معاصر ايران ورق ديگری خورده بود. او در سال 1327 در دانشگاه تهران 5 و به گفته ای 6 تير به سوی محمدرضاشاه شليک کرد، که شمشی در لوله گير کرد. شايد همين ششمين گلوله می توانست کار را تمام کند. تقدير بازی های تاريخی دارد.
پيش از او ميرزا رضا کرمانی ناصرالدين شاه را با تيری که بقول خود "به سوی شاه انداختم" کشته بود، پيش از او نيز حيدر عمواغلی بمبی دست ساز را زير درشکه محمدعلی شاه انداخته بود که پای اسب ها را زخمی کرد و نه بيشتر. پس از ناصرفخرآئی نيز گلسرخی و بطحائی و دانشيان می‌خواستند آن کنند که فخرآئی تا نيمه کرده و ناکام مانده بود: ترور شاه!
فخرآئی کشته شد، گلسرخی و دانشيان و ميرزا رضا کرمانی اعدام، اما حيدرخان جانانه گريخت و به چنگ نيآمد، تا در جنگل‌های گيلان بدست همراهان شورشی ميرزای جنگلی کشته شد.
همه اين تيرها، استبداد را نشانه رفتند. ترور بيهوده است، البته نه هميشه! اما همين چند نمونه نشان می‌دهد وقتی همه دريچه‌های تحول و اصلاحات مانند دهان مردم بسته می‌شود، زبان‌ها بريده و قلم‌ها شکسته، جنبش عاصی از کجا سر در می‌آورد.
درباره ناصر فخرآرائی کمتر می‌نويسند. در جيبش کارت نشريه "پرچم اسلام" را يافتند، اما آنها که به ترور حسنعلی منصور و هژير و رزم آراء و احمد کسروی افتخار می‌کنند، ترور شاه را نه آن زمان که شاه بود و نه بعد که شاه رفت به ريش نگرفتند! ... ادامه

"بلاچاو" را هم بشنويد
به تلخی آرزو
به سختی جستجو
مهدی فتاپور