عنوان اول پیک نت ۲ بهمن

ریشه های جنجال علیه

گسترش‌مناسبات‌باچین وروسیه

سال ۱۹۴۵. امریکا اولین آزمایش اتمی خود را با فرو ریختن بمب اتمی بر سر مردم ژاپن (ناکازاکی و هیروشیما) انجام داد و ۲۲۰ هزار قربانی برجای گذاشت و سپس این باصطلاح پیروزی را با همین "کک" شکلاتی که به شکل انفجار اتمی طراحی شده بود جشن گرفتند. بهانه این جنایت، نشان دادن برتری نظامی خود به اروپا و اتحاد شوروی که نقش درجه اول را در پیروزی بر آلمان هیتلری داشت بود. بهانه ای که همچنان به اشکال مختلف در تمام سالهای پس از جنگ دوم جهانی با استقرار ناوگان های جنگی در اقیانوس ها و حضور نظامی در کشورهای جهان سوم و حتی استقرار نظامی در آلمان ادامه دارد. ناتو یکی از بازوهای نشان داده برتری است. این برتری که پس از فروپاشی اتحاد شوروی به جهان یک قطبی تبدیل شده بود، حالا با غول اقتصادی - نظامی چین و قدرت خیره کننده نظامی روسیه روبرو شده و دوران جهان یک قطبی سپری شده است. امریکا و غرب این واقعیت را نمی خواهد بپذیرد و می خواهد به ماجراجوئی هائی نوین متوسل شود تا بلکه آب رفته را به جوی بازگرداند؟ بحث اساسی و کنونی همین نکته است. در این میان "هند" نیز خود را به جبهه شرق وصل کرده است. جاده ابریشم که چین مبتکر آنست مانند مار سرزمین های دور را می پیماید تا خود را از آنسوی آسیا به قلب اروپا برساند. رگ و پی این مار قدرت اقتصادی چین است که در اتحاد نظامی با روسیه می خواهد مانع ماجراجوئی های امریکا شود. خواستند آجر را از زیر پای جمهوری بلاروس کشیده و آنجا را تخته پرش علیه روسیه کنند که شکست خوردند. سراغ اکراین، وسیع ترین و پر جمعیت ترین جمهوری که از دل اتحاد شوروی سابق در آمده رفتند. روسیه در مرزهای اوکراین مستقر شد تا ناتو بداند که استقرارش در اوکراین به چه قیمتی تمام خواهد شد، بویژه که از اپریل ۲۰۱۴  جمهوری خلق "دونتسک" در شرق اوکراین تشکیل شده که از پشتیبانی روسیه هم برخوردارد است. دولت اکراین ۸ سال است که با این جمهوری می جنگند و نمی خواهد استقلال آن را بپذیرد. دراین جمهوری اقلیت پر شماری روس زندگی می کنند. اوکراین و ناتو می خواهند این جمهوری را سرکوب و خلع سلاح کنند. روسیه در مرزها ایستاده تا اجازه این اقدام را ندهد. در خود اوکراین مردم بشدت از اوضاع اقتصادی کشور ناراضی اند و رهبران ناتو میدانند که با آغاز یک جنگ، نیروی عظیمی از میان مردم خود اوکراین مسلح شده و در مقابل ناتو خواهند ایستاد و اوکراین مستقل قطعا متحد آینده روسیه خواهد بود. اینها نکاتی نیست که رسانه های غربی در باره آنها بگویند. نمی گویند تا مردم در محاصره همان اخبار تحریک آمیز و حاشیه ای که مرتب پخش می کنند باقی بمانند. در حاشیه همین صف آرائی ها، مردم در قزاقستان علیه فساد حکومتی و بی عدالتی حاکم شورش کردند و نهادها و سازمان های وابسته به غرب که طی ۲۰ سال گذشته در قزاقستان حضور و نفوذ وسیع دارند بلافاصله کوشش کردند تا این شورش را تبدیل به شکل گیری اوکراین دیگری کرده و آن را تخته پرشی علیه روسیه کنند. می خواستند ضربه را از پهلو بزنند تا سر را در اوکراین ببرند. رودست خوردند. رئیس جمهوری که ظاهرا فاقد اختیارات بود و  تابع نظربایف رئیس جمهور سابق، به یکباره دست از آستین در آورد و آن را به سمت کشورهای مشترک المنافع به رهبری روسیه دراز کرد. آنها قوای نظامی به قزاقستان اعزام کردند. نظربایف از ریاست شورای امنیت برکنار شد و تحت نظر قرار گرفت، نخست وزیر دست نشانده او نیز دستگیر شد و متعاقب آن باندهائی که شهرها را به آتش کشیده بودند شناسائی و سران آنها دستگیر شدند. و حالا قزاقستان در انتظار بازسازی دولت و حکومتی است که تابع خواست های مردم باشد. جنجال بر سر شورش قزاقستان تمام شد اما تحریک افکار عمومی جهان با بزرگ کردن قصد روسیه برای حمله به اوکراین جریان دارد. بخشی از اهمیت جبهه بندیهای نوین جهانی در همین وقایع و دورنمائی است که ترسیم شد. ظاهرا و به هر دلیل اقتصادی و سیاسی که مورد بحث نیست، جمهوری اسلامی متوجه این روند شده و آنچه در این روزها بنام "گردش به شرق" گفته می شود، با همین دوربینی آغاز شد. پیوستن به پیمان شانگهای در همین چارچوب گامی مهم بود. همچنان که گسترده ترین مناسبات اقتصادی با چین در همین چارچوب است. آنها که بنام اصلاح طلب و یا غیر اصلاح طلب در داخل کشور در برابر این روند ایستاده اند و علیه آن سخن می گویند و در رسانه های داخلی مطلب می نویسند، ظاهرا بیش از آن که حُب علی داشته باشند، بغض معاویه را دارند و از روی همین بغض واقعیات بالا را نمی خواهند ببینند. آنها براین تصورند که نزدیکی به غرب به جای نزدیک به شرق، فضای سیاسی را در ایران می گشاید و همصداهای آنها در خارج از کشور نیز به این امیدند که غرب آقایان را می برد و نوبت آنها می رسد.

در این میان چهره های واقعا ملی ضمن تائید ضرورت قدرت نظامی ایران و عدم مخالفت با فعالیت های اتمی در ایران، گردش به شرق را همزمان با داشتن مناسبات عادی با غرب، گردشی در جهت منافع ملی ایران میدانند اما در عین حال اعتقاد دارند که باید خانه تکانی در ساختار حکومت، همزمان با این روند آغاز شود. نمی توان با حاکمیت سرمایه داری تجاری این روند را ادامه داد. نمی توان با بستن فضای سیاسی برای اندیشه های چپ و مترقی در این جهت رفت. واقعیت اینست که ماهیت تقریبا تمام رسانه های داخل کشور در جهت گرایش به غرب است که بازتاب آن را در شرق ستیزی روزهای اخیر شاهدیم. هیچ عیبی ندارد که آنها آزادانه بنویسند و منتشر کنند، چنان که در جریان سفر ابراهیم رئیسی به مسکو می نویسند، اما چرا فضا برای جبهه مقابل نظرات آنها بسته است؟ نتایج اقتصادی گردش به شرق هر چه سریع تر باید سر سفره اکثریت مردم ایران بیاید. آیا سرمایه داری تجاری و غارتگر اجازه آن را میدهد؟

این تصور که امام جمعه های بی پایگاه شده، صدا و سیمائی که اعتماد مردم را از کف داده و برخی روزنامه های داخلی که مردم به آنها اعتنائی ندارند، خواهند توانست دلائل و ضرورت های گردش به شرق را برای مردم توضیح بدهند خیال و تصوری باطل است.

به دور از جنجال های تبلیغاتی باید منتظر آینده بود

طرح نظرات پوتین و لاوروف

در دیدار با رئیسی و عبداللهیان

این چه مملکتی است؟

مسعود فراستی مترجم و منتقد سینمائی درمصاحبه ای که بخش هائی از آن را میخوانید فریاد برآورده است که این چه مملکتی است که خط فقر زیر ده میلیون است و کلی آدم در مشکلات معیشتی هستند، اما در یک سالن کوچک ۱۵۰ میلیارد پول برای یک اثر مثلا هنری جابجا میشود؟ کسی که ۱۴ میلیارد می‌دهد و فلان اثر را میخرد و اصلا می‌فهمد نقاشی چیست؟ این پول را از کجا آورده؟ این چه بازی است در این مملکت!

برای برگزاری اولین سالگرد علی شریعتی

دیدار دو نفره

بنی صدر و آقای خمینی

سرمقاله راه توده ۸۱۹

مخالفان گردش به شرق کیستند

وبه چه‌دلیل مخالف‌آن هستند؟

قوه قضائیه خیال برخاستن

از خواب ۴۲ ساله را دارد؟

عمادالدین باقی

عنوان اول پیک نت ۲۹ دی

ایران در آستانه پیوستن
به یک جبهه جهانی است!

سخنرانی رئیس اتاق بازرگانی

این دولت و مجلس را

باید داد دست زاینده اش!

۹۳ در صد تجمعات اعتراضی صنفی و کارگری است

طرح در دستور کار مجلس

برای آزادی تجمعات اعتراضی

راه توده ۸۱۹ منتشر شد

هفته نامه راه توده - شماره ۸۱۹ (چهارشنبه ۲۹ دیماه ۱۴۰۰) منتشر شد و مطالب آن علاوه بر سایت این نشریه، روی فیسبوک و کانال تلگرام راه توده نیز قرار گرفت. سرمقاله این شماره اختصاص به ریشه یابی چین ستیزی در جمهوری اسلامی دارد. گزارش ویژه این شماره نیز درباره نقش نظامی ها در جنبش های اجتماعی و انقلاب ها در ایران دارد. در همین شماره مطالب دیگری میخوانید با عناوین زیر:

حاشیه نشینان قربانیان بی پناه سرمایه داری تجاری ایران هستند، نفسهای انقلاب ۵۷ در جنبش اعتراضی، سرهنگ (کلنل) محمد تقی خان پسیان، تحلیل رهبر حزب کمونیست روسیه از وقایع قزاقستان، مصاحبه با بانکدار فراری قزاقستان، طالبان برای رسمیت یافتن مردم گرسنه را به گروگان گرفته، بحران افغانستان دامن ایران را خواهد گرفت، روسیه دیگر اهل بازیهای قدیمی نیست، اندیشه های نوین سیاسی و اجتماعی از دوران قاجارها شکل گرفت، دفاع میهنی در روسیه جان تازه گرفته، عکسی از افسران قیام خراسان که کشته شدند و بالاخره مصاحبه محمد علی عمونی که در سال ۸۳ درباره جنبش اصلاحات با وی انجام شد.

در یک توئیت

اسرائیل اعلام کرد:

صدای مشکوک از "ما" بود!

اسدالله لاجوردی

جنایتکاری که نباید فراموش شود!

پیک نت 27 دیماه

صدای مشکوک در غرب
چرُت‌ها را درتهران پاره‌کرد!