|
جمهوری اسلامی
بخوبی میداند که
جهان بسرعت در
حال تغییر و هدف
گذاری جدید است.
اینکه ایران
توانسته است در
سیاست خارجی و
امور نظامی به
شریک استراتژیک
شرق تبدیل شود
بسیار حائز اهمیت
است ولی گلوگاه
سمتگیری کشور
اقتصاد کشور است
که همچنان در
اسارت دلار است.
اقتصاد کشور
چنانچه با تحولات
جهانی همراه
نباشد به شیر بی
بال و کوپالی
تبدیل خواهد شد
که توان استقلال
خود حتی در امور
خارجی و نظامی را
از دست خواهد داد
لذا نیاز به
توازن سمت گیری
بین اقتصاد و
سیاست خارجی و
نظامی هر روز بیش
از پیش حس میشود.
این روزها که همه
چیز معطل برجام
مانده، دست
اندکاران اقتصاد
فراموش کرده‌اند
که برای دنیای
جدید بایستی ریل
گذاری اقتصاد را
بطور بنیادین
تغییر داد و در
قدم نخست باید
پیوندهای اقتصاد
کشور با دلار را
قطع کرد. این
امر‌چنان مهم است
که دستگاه عریض و
طویل لیبرالیسم
رسانه ای یک لحظه
از ایجاد رعب در
بین مسئولان و
مردم برای تغییر
این پارادیم دست
بر نمیدارند.
بطور مشخص اتاق
بازرگانی و
نشریاتی همچون
دنیای اقتصاد
شبانه روز کشور
را در این وحشت
نگاه داشته اند
که چنانچه برجام
امضا نشود کشور
با ابرتورم یا
بقول آنها اقتصاد
ونزوئلایی روبرو
خواهد شد. آنها
منتظرند تا با
آزادی پولهای
بلوکه شده و
فروش
۱۰۰
میلیون بشکه نفت
ایران که در
ذخائر آماده عرضه
است، همان شیوه
سالیان گذشته را
برای غارت بکار
ببرند. چنگالهای
اختاپوسهای
صرافیهای خرد و
کلان در دبی و
استانبول شکم خود
را برای دستیابی
به این ثروت عظیم
صابون زده اند.
ابراهیم رییسی که
گفته بود اقتصاد
کشور را به برجام
گره نخواهیم زد
حالا منتظر امضا
برجام است تا
همان کند که
دیگران کردند.
یعنی خام فروشی و
پخش پول حاصله در
کشور که نتیجه اش
چیزی جز تورم
کمرشکن نخواهد
بود.
همه فرصت اقتصادی
که دست اندکاران
کشور پس از
عملیات نظامی
روسیه در اوکراین
از آن سخن
میگفتند جز امضا
چند تفاهم نامه
با روسیه چیزی
حاصل نگردید. نه
از حضور روسیه در
صنعت نفت کشور
خبری شد نه از
توسعه میادین
گازی کشور با
مشارکت شرکت‌های
روسی. جز یک
گزارش تلویزیونی
از فروش اقلام
ایرانی خصوصا رب
گوجه فرنگی در
سوپرمارکتها مسکو
هیچ خبری از
تامین غلات و
خوراک دام از
روسیه نشد. جز
چند جلسه
بازرگانان
داغستان و ایران
خبری از تکمیل
طرحهای بنیادین
چون خط آهن رشت
آستارا برای
اتصال به
شریانهای حمل و
نقل بین الملل
نشد.
اقتصاد ایران
دچار فساد مزمن
است و تا نگاه
ملی به این
اقتصاد نشود
وظیفه دست
اندکاران، تنظیم
لایحه واردات
خودرو برای رضایت
متمولین خلاصه
خواهد ماند که
آنهم فقط بنا به
توصیه اقتصادانان
لیبرال فقط در
اتصال با صنایع
خودروسازی ژاپن و
کره جنوبی بدست
خواهد آمد و همان
بنگاه های رسانه
ای اقتصاد
لیبرالی
شبانه‌روز به
تخریب صنایع چینی
در این حوزه
مشغولند.
اقتصاد ایران با
چنان عزمی، ملی
خواهد شد که
سیستم مالی بانکی
کشور دست از
بنگاهداری و
دلالی برداشته و
سرمایه ها بسمت
تولیدات خرد کشور
هدایت شوند.
سیستم بانکی کشور
در حال حاضر جز
چاپ پول و تقسیمش
بین مافیاهای ارز
و خودرو و مسکن و
صرافیها وظیفه
دیگری برای خودش
قائل نیست. هنوز
لایحه جدید بانکی
در مجلس به نتیجه
نرسیده حضرات در
روزنامه دنیای
اقتصاد هشدار
بازگشت به عقب
می‌دهند تا
سنگرهای مافیایی
خود را در سیستم
بانکی مالی کشور
حفظ کنند.
|
