رادیو پیک

۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳

عنوان اول پیک نت ۲۳ اردیبهشت

مجلس آینده را نباید

به‌امان برگزارکنندگانش رها کرد

مرحله دوم انتخابات مجلس برای تعیین تکلیف ۹۰ صندلی خالی مانده آن در دور اول انتخابات مجلس در فضائی سردتر از مرحله اول برگزار شد. ظاهراً در تهران تنها ۸ درصد واجدین حق در این انتخابات شرکت کردند و به همین دلیل سیل ریشخند و طنز نثار سردار وحیدی وزیر کشور دولت رئیسی شده است که پس از برگزاری این انتخابات در توئیتی این انتخابات را یک حماسه اعلام کرد!

علیرغم پیش بینی ها در باره ماهیت مجلس دوازدهم، هنوز قضاوت نهائی زود است و یاید دید آنها که بدون وابستگی به جبهه پایداری وارد مجلس شده اند در بزنگاه های سیاسی و اقتصادی چه مواضعی اتخاذ خواهند کرد و ترکیب کمیسیون های مجلس آینده چگونه خواهد بود. البته فراکسیون بندی ها نیز در این میان مهم هستند و نباید مجلس را رها کرد و بحث ها و جبهه بندی ها و تحولات داخل آن را دنبال نکرد. گاه، یک گروه چند نفره نیز می توانند موتور مجلس شوند و اکثریت را فلج کند. تاریخ مجلس از این نوع رویدادها بسیار به خود دیده است. حتی در مجلس شاهنشاهی نیز در سال ۵۷ تحولات اجتماعی، مجلس را به چند شاخه و فراکسیون تبدیل کرد و تندترین انتقادها از پشت تریبون مجلس آغاز شد. و یا در جریان واگذاری بحرین که در آن زمان استان سیزدهم ایران بود، در مجلس شاهنشاهی کسانی زبان به مخالفت گشودند.

بهر روی، در فضای غیر سیاسی ایران و بی اعتمادی به اوج رسیده میان مردم و حکومت و حکومت و مردم، مجلسی شکل گرفته که نباید آن را به امان برگزار کنندگانش رها کرد و از بحث ها و مصوبات آن غافل ماند. بویژه که حوادث و تحولات در پیش است. نه اوضاع جهانی دارای ثبات است و نه اوضاع داخلی دچار رکود. جدال در خود حکومت میان جناح بندی ها بسرعت نمایان خواهد شد، چرا که تحولات همه جانبه در ایران اجتناب ناپذیر است.

"ترامپ" نه دیروز و نه امروز

فردی قابل پیش بینی نیست

بر خلاف پیش بینی ها

کمونیستها در دولت

جدید روسیه حضور ندارند

ریا نووستی- ترجمه نعمت بوستانی

گزارشی از دور دوم انتخابات مجلس

رستوران‌ها شلوغ تر ازحوزه‌ها

در روز رای گیری در تهران

بده بستان ایران و دمکرات ها علیه ترامپ

لای درهای باغ سبز را

دولت بایدن برای ایران گشوده

عنوان اول پیک نت ۲۲ اردیبهشت

آغوش گشائی دو وزیرخارجه

ج. اسلامی برای امریکا و اروپا

چه کسی مقصر است؟

این استادیوم ورزشی قائم شهر است. یکنفر با پرچم فلسطین رفت بالای ساختمان بلندی که مشرف به زمین بازی است. آنها که شعار میدهد جوانان حاضر در استادیوم اند.

این آن محصولی است که جمهوری اسلامی به بار آورده است. امریکا را جنبش دانشجوئی علیه اسرائیل و به سود فلسطینی ها به لرزه در آورده و پس لرزه های آن به کانادا و فرانسه و چند کشور دیگر اروپائی رسیده و در ایران اوضاع اینست. از صدا و سیمائی که بکلی با جامعه بیگانه است، از برخوردی که نیروهای انتظامی و گشت ارشادی با زنان می کنند، اختلاف طبقاتی تاریخی که بوجود آمده، بی اعتنائی به انتخابات مهندسی شده، استراتژی غیرسیاسی کردن جامعه ایران از سوی حکومت، طرد روحانیت از سوی مردم و خستگی مردم از نصیحت و موعظه، خشونت و سقوط فرهنگی و آگاهی سیاسی و خلاصه ناباوری مردم به آنچه حکومت می گوید، این در آمده که می بینید و می شنوید. سیاسی ترین کشور منطقه در دهه اول انقلاب ۵۷ اکنون رسیده است به اینجا. آن اعتراضی که در جریان مسابقه فوتبال میان ایران و عربستان با مجسمه قاسم سلیمانی که در بی خردی کامل به استادیوم آوردند و هو و جنجالی که در جریان اجرای نابجای سرود "سلام فرمانده" بازهم در استادیوم آزادی و هنگام مسابقه فوتبال شاهدش شدیم و  دهها نمونه دیگر را باید درکنار هم گذاشت و پرسید: چرا و چگونه جامعه ایران به اینجا کشیده شد؟

زبان ساده مردم را حکومت نمی فهمد!

این صف برای دریافت گوشت و نان نیست، بلکه صفی است که در حاشیه نمایشگاه کتاب برای گرفتن امضاء از عادل فردوسی پور بسته شده. مجری موفق یک برنامه ورزشی در سیمای جمهوری اسلامی که جلوی کار او را گرفتند و حالا سالهاست که برنامه ۹۰ او برباد رفته و موهای او نیز سپید شده است. لجبازی با مردم و خواست آنها، همین نتیجه را دارد که می بیینیم. فیتیله یک برنامه موفق و پر بیننده تلویزیون را پائین کشیدند و هنوز هم نمی گویند چرا؟

شناخت جامعه و حکومت، در گرو همین صحنه های به ظاهر ساده است و حکومت همین زبان ساده را هم نمی فهمد!