جلد دوم خاطرات علی اکبر ناطق نوری درتهران منتشر شده است. معمولا خاطرات را در دوران پیری و کناره گیری می‌نویسند، اما درجمهوری اسلامی خاطره نویسی کسانی که همچنان مصدر امور پیدا و پنهان حکومتی هستند، به نوعی مانیفست تفکر و اندیشه آنهاست. اهمیت و اعتبار خاطرات علی اکبر ناطق نوری در همین نکته است. او در این خاطرات، تفکر سیاسی خود را دقیقا اعلام داشته است و باید به مردم ایران صدآفرین گفت که در انتخابات سال 1376 با شم تیزبین خود تشخیص دادند بین او و خاتمی کدامیک را انتخاب کنند.
در بخش مربوط به یورش به خوابگاه دانشگاه در سال 78 و روزها و ساعات تصمیم گیری برای سرکوب تحصن و تظاهرات خیابانی، ناطق نوری برای نخستین بار اطلاعات دست اولی را منتشر کرده است که قطعا باید خواند. باید خواند تا دانست آنها با چه اطلاعاتی و با چه دیدگاه سیاسی، به رویدادهای کشور چگونه می‌نگرند. ناطق نوری دراین بخش از خاطرات خود کوشش می‌کند یورش خونین به خوابگاه دانشجویان را با سفسطه بازی دور زده و از دل آن یورش تاریخی و جنایاتی که صورت گرفت، سران نهضت آزادی را برای تیرباران سینه دیوار بگذارد و اعضای کابینه خاتمی را دستگیر کند. کسانی که درتمام این سالها از دستگیری عده ای پیرمرد نهضت آزادی در تعجب بودند و دنبال آن اراده می‌گشتند که امثال عزت الله سحابی را برای شکنجه به بند ویژه سپاه در اوین برد و یا هنوز حاضر نیست گریبان علیجانی و رحمانی و صابر را رها کند، راه دور نباید بروند، همین خاطرات گویای همه چیز است. رهبران وقت دفتر تحکیم وحدت و رهبران چندگانه کنونی تحکیم وحدت و همان‌ها که در16 آذر دو سال پیش چنان صحنه‌هائی را علیه خاتمی بوجود آوردند، آنها که انتخابات را تحریم کردند و... این خاطرات را باید بدقت بخوانند تا بدانند کجای کار بوده و هستند.