|
در میان بیانیه
هائی که برای
دعوت به شرکت
مردم در انتخابات
دو مجلس شورا و
خبرگان منتشر
شده، برخی از
آنها که قلم و
دهان زخم دیدگان
است، تحسین
برانگیزتر است.
از جمله بیانیه
های کوتاه و
موجزی که از سوی
زخم خوردگان
حکومتی منتشر شده
است. مانند بهزاد
نبوی، سعید
حجاریان و یا حتی
بازیگر برجسته
سینمای ایران
"پرویز پرستوئی".
آنها در متن
حوادث و در داخل
کشور حضور دارند،
آنگونه نفس نمی
کشند که بی خبران
در خارج از کشور
نفس آسوده می
کشند. بخوانید:
پیام کوتاه
ویدئویی مهندس
بهزاد نبوی را که
برجسته ترین وزیر
کابینه میرحسین
موسوی در دوران
جنگ بود و در
کودتای 88
بازداشت و محاکمه
کودتائی شد و 5
سال در زندان
ماند. او در عین
حال از رهبران
سازمان مجاهدین
انقلاب اسلامی
است که پس از
کودتای 88 منحله
اعلام شده است.
نبوی در پیام خود
می گوید:
«ملت شریف!
برای تداوم
سیاست های دو سال
گذشته و کاهش
مشکلات، در
انتخابات هر دو
مجلس شرکت و به
لیست کامل
معتدلین و اصلاح
طلبان رای دهید.»
پرویز پرستوئی
نیز در پیام خود
نوشت:
«هموطنان عزیزم!
اگرچه حضور در
انتخابات اختیاری
است اما بد نیست
نیم نگاهی به
تلاش شبانه روزی
رسانه‌های بیگانه
بیاندازیم که در
صددند مانع حضور
مردم در انتخابات
باشند.
می‌دانم که شاید
در مقاطعی
باورهایتان
خدشه‌دار شده اما
یادم نمی‌رود که
دو روز به
انتخابات ریاست
جمهوری دولت
یازدهم چگونه
غیرت و عرق ملی
به جوش آمد و
آگاهانه رأی خود
را به صندوق‌ها
انداختید. الان
هم همان موقع است
که رأی دادن را
فارغ از هر گونه
نقد و انتقادها
وظیفه ملی بدانیم
و در انتخابات
شرکت کنیم تا
کسانی که به حق و
شایسته‌اند در
مجلس حضور پیدا
کنند.»
سعید حجاریان که
نیمه جان خود را
از ترور به در
برده و او را نیز
کودتاگران 88
نیمه فلج به
زندان بردند و
زیر فشار شکنجه
روانی قرار
دادند، در پیامی
خطاب به
دانشجویان نوشت:
« دوستان و
یاران!
فرصت اندک است.
روزگاری در این
سرزمین، حماسه‌ای
چون دوم خرداد
خطر جنگ، تحریم،
انحصار‌طلبی و
یکه‌تازی را از
میهن دور نمود.
قصورها و تقصیرها
سرنوشت ملت ما را
به دست مجالسی
سپرد که مانع به
ثمر نشستن حضور
حماسی مردم در
انتخابات‌های
بعدی شد.
می‌دانم انتظار
دانشجویان
آرمان‌گرای ما
آزادی، عدالت و
حاکمیت قانون در
جامعه است، اما
می‌گویم که
مسئولیت امروزمان
تلاش برای بازگشت
اداره‌ی جامعه به
سمت عقلانیت و
بازسازی
تخریب‌های دهه‌ی
گذشته است.
تخریب‌هایی که
حاصل حاکمیت
یکدست اصولگرایان
و افراطیون بر
دولت، مجلس و
دیگر نهادهای
کشور بوده است.
می‌گویم:
راه دموکراسی از
به سامان کردن
کشور می گذرد و
راه سامان یافتن
کشور از مسیر
صندوق‌های رای
می‌گذرد.» |
