دولت لایحه میدهد
و مجلس طرح تهیه
می کند، اما نه
اولی جدی گرفته
می شود و نه دومی
تصویب، به این
دلیل ساده که هم
مجلس و هم دولت
منتظر نتیجه
مذاکرات برجام در
وین هستند تا
بلکه پولهای
بلوکه شده ایران
به کشور باز گردد
تا بتوانند حداقل
بخشی از آن را به
زخم بحران
اقتصادی کشور
بزنند. امیدی که
چندان هم بیهوده
نیست، زیرا بو
کشیده اند که در
بیت رهبری در
روزهای اخیر
خبرهائی بوده و
تصمیماتی گرفته
شده که بموجب آن
باقری کنی باید
بتواند حریف
مذاکرات وین شده
و با خبر خوش
"آغاز لغو تحریم
ها" به ایران باز
گردد. این که
باقری کنی چقدر
توان به کرسی
نشاندن دستورکاری
را دارد که بیت
رهبری در اختیار
او گذاشته، دیر
یا زود معلوم
خواهد شد.
هیچکس رسما نمی
گوید باقری کنی
با چه پیشنهادی
به وین باز می
گردد اما
"اولیانوف" روس،
که دیپلمات
کارکشته ای است و
صابون هیات قبلی
و فعلی ایران در
مذاکرات اتمی به
تنش خورده و سر و
تن هیات های
اروپائی و
امریکائی و چینی
را در وین بارها
شسته، روز گذشته
یک جمله کوتاه را
روی هوا قاپید و
نوشت:
«
رئیس سازمان
انرژی اتمی ایران
اعلام کرد که
تهران غنی سازی
بیش از
60 درصد
انجام نمی دهد.
این پیام مثبتی
است.»
اولیانوف با نظری
تقریبا تائید
آمیز، عملا نوشت
که موضوع و مسئله
اصلی مورد بحث در
دور هشتم مذاکرات
وین پذیرش غنی
سازی 60 درصد در
ایران است. نه
بیشتر و نه کمتر.
به دیگر سخن،
ایران نمی تواند
7 سال به عقب باز
کردد بلکه می
خواهد دستآورد
غنی سازی 60 در
صدی خود را حفظ
کند و البته تعهد
بسپارد که از آن
فراتر نرود و هر
نوع کنترلی را هم
حاضر است در این
زمینه بپذیرد.
موضعی که ملی و
منطقی است و
ظاهرا زمینه قبول
آن هم از طرف
اروپائی ها و
امریکا وجود دارد
و چین و روسیه هم
از آن حمایت می
کنند. آشکار شدن
نتیجه مذاکرات
جدید که فردا در
وین آغاز می شود
چندان به دراز
نخواهد کشید.
شاید افرادی با
آشنائی بیشتر به
حقوق بین الملل و
مسلط به فن
دیپلماسی و
مذاکره و دارای
سوابق مذاکرات
اتمی را نیز
اینبار همراه
باقری کرده
باشند. |