پيك نت پس از تعطيلات تاسوعا
 و عاشورا به روز خواهد شد!

آرتور ميلر
آخرين شاهدان "مك كارتيسم"
خاموش می‌شوند

آرتور ميلر در دادگاه مك كارتی

ميلر و مريلين مونرو

نسل اول سينمای ايران را، ناصر ملك مطيعی و روفيا فرض كنيد، كه ادامه اش رسيد به بهروز وثوقی و فنی زاده. از تئاتر هم قرض گرفتند و انتظامی و مشايخی و علی نصيريان هم به اين نسل پيوستند. نسل دوم سينمای ايران را امثال "پرستوئی” فرض كنيد كه مارمولكی است!
سينمای ايران هم با گوزن ها، گاو، آقای هالو، قيصر، طبيعت بی‌جان و... خودش را تا انقلاب 57 جلو كشيد. نه سينه خيز، كه خيز برداشت. با انقلاب و جنگ، خانه نشينی و پرونده سازی خيلی ها به حاشيه رانده شدند و سينما نيز عقب نشست.
نسل دومی ها، كه حداقل 20 سالی كم سن و سال تر از نسل اولی ها هستند، به تاخت، يك ميدان را عبور كردند. مخملباف، حاتمی، ملاقلی پور و... تك سواران اين ميدان بودند و امثال معتمدآريا، رخشان بنی اعتماد و... ادامه

هرمز فرهت
نخبگانی كه ايران و انقلاب
راازحضورآنان محروم كردند
نه از انقلاب نشانی ماند و نه از انقلابيون
اما فاجعه سلطه انديشه های معيوب
برانقلاب و ايران، همچنان باقی است

اين عكس شايد مربوط به 50- 60 سال پيش باشد. اندك شماری از آنها را ما می‌شناسيم و باحتمال قريب به يقين، بقيه را ديگرانی كه از اين نسل اند و در قيد حيات.
اين ها نخستين زنان تحصيل كرده ايران اند كه اولين كانون دفاع از حقوق زن را در ايران پايه ريزی كردند. يكی از آنها خانم تربيت است كه دبيرستان دخترانه ای را در تهران پايه ريزی كرد و ديگری نخستين زن پزشك و متخصص زنان و زايمان "اختركامبخش". كانون آنها درابتدا به "كانون تربيت" شهرت داشت اما بعدها به سازمان دفاع از حقوق زن در ايران تبديل شد. حيف است، آنها كه اكنون و از نسلی ديگرند و همان اهدافی را دنبال می‌كنند كه اين زنان پيشگامان آن بودند، از آن ياد نكنند و تاريخ جنبش برابری خواهی زنان ايران را روی شبكه اينترنت فراهم نيآورند.

چنگی بزن
بر اين سازايران باستان

گل گلدون من شكسته درباد
ايستگاه آخر
                         زنان ايران

ايران
در يك چهار ديواری
بی اختياری

نسل خسته!
                       گيله مرد