با شتاب گرفتن بازگشائی پرونده‌های قديمی جمهوری اسلامی و نقشی كه ارگان‌های سپاهی و امنيتی در اين پرونده‌ها داشته اند، انگلستان و آلمان پيشتاز شده اند. مطبوعات آلمان 3 روز پيش از حضور امين زرقاوی تروريست وابسته به القاعده در ايران و درحمايت سپاه پاسداران پرده برداشتند و هنوز مقامات جمهوری اسلامی برای تكذيب آن به خود نيآمده، يك نشريه ديگر آلمانی "فوكوس" پرونده ديگری را فاش ساخت. بموجب خبری كه مجله پر فروش"فوكس" منتشر ساخت، كارشناسان امنيتی آلمان اطلاعاتی دراختيار دارند كه بموجب آن جمهوری اسلامی در انفجار پايگاه نظامی امريكائی‌ها در شهر فرانكفورت آلمان در نوامبر سال 1985 دست داشته است. در آلمان "فكوس" را مجله‌ای می‌شناسند كه برخی اطلاعات امنيتی و اطلاعاتی اسرائيل در آنها منتشر می‌شود.
فوكوس: ايران در انفجار پايگاه نظاميان آمريكايی در فرانكفورت دست داشته است
در عملياتی كه فكوس مدعی دست داشتن جمهوری اسلامی در آن شده ٣٥ تن كشته شدند. اين نشريه، درباره آن انفجار نوشت: نيروهای امنيتی ايران، روز ٢٤ نوامبر ١٩٨٥ بمبی را در نزديكی يك غذافروشي(اينبيس) در پايگاه هوايی فرانكفورت كار گذاشتند كه با انفجار آن 35 تن كشته شدند.
فكوس اضافه كرد كه گروه عامل انفجار، در اصل برای ترور مخالفان سياسی جمهوری اسلامی وارد اروپا شده بودند.
اين مجله به نقل از منابعی در دفتر فدرال آلمان نوشت: اين افراد همچنين مسؤول قتل دو تن از مخالفان ايران بوده‌‏اند كه يكی از آنها در سال ١٩٨٧ در‌هامبورگ و ديگری در سال ١٩٩٢ در بن(فريدون فرخ زاد) ترور شد. فكوس به همكاری يكی از مقامات امنيتی جمهوری اسلامی كه به آلمان پناهنده شده اشاره می‌كند كه اطلاعاتی را در همين زمينه با جزئيات دراختيار ارگان‌های امنيتی آلمان و ديگر كشورهای اروپائی گذاشته است.
درهفته‌های گذشته و بدنبال قطع مذاكرات اتمی جمهوری اسلامی با فرانسه، آلمان و انگلستان، ابتدا در انگلستان اطلاعاتی در باره نقش تروريسی ارگان‌های سپاهی و امنيتی جمهوری اسلامی آغاز شد كه با واكنش بسيج و حزب الله ( وابسته به سپاه قدس و واحدهای ترور و تخريب و انفجار) روبرو شد و چند تظاهرات در اطراف سفارت انگلستان سازمان داده شد. اكنون دولت آلمان نيز از دهان مطبوعات اين كشور، جبهه پهلوئی را باز كرده كه فشار را از روی شانه انگلستان كم می‌كند. بايد ديد فرانسه نيز به اين روند خواهد پيوست و پرونده‌های كهنه تروريستی جمهوری اسلامی در هر سه كشور آنگونه كه پيش بينی می‌شود باز خواهد شد؟

خبرگزاری روسيه گزارش داد: «جورج سوروس» ميلياردر آمريكايی اعلام كرد كه آذربايجان غنی از نفت، بايد نشان دهد كه می‌‏تواند دموكراسی را در كشور خود پياده كند و نيازی به انقلاب در آن نيست. اين كه دولت آذربايجان درآمدهای نفتی را برای رفاه عمومی در نظر گرفته( بخوانيد تبديل پول نفت به مصرف و واردات از اروپا و امريكا و نه سرمايه گذاری توليدی) نشان دهنده آنست كه اين دولت موضع‌‏گيری درستی را برخلاف برخی كشورهای نفت‌‏خيز اتخاذ كرده و جزو اولين كشورهايی است كه برنامه‌‏های پيشنهادی انگلستان و بانك جهانی را پياده كرده است. روند دموكراسی در آذربايجان نيز به ايالات متحده و اتحاديه اروپا بستگی دارد. اين مراكز قدرت بايد به باكو توضيح دهند و به مقامات اين كشور بفهمانند كه تقلب در انتخابات بدون عواقب منفی نخواهد بود.

بلافاصله پس از تصويب قطعنامه اروپا در اجلاس حكام سايت تفسير "اسكات رايتر" كه تاكنون دقيق ترين اخبار را درباره نقشه‌های امريكا برای حمله نظامی به ايران منتشر كرده نوشت:
قطعنامه مصوبه شورای حكام برای ارجاع پرونده اتمی ايران به سازمان ملل به ظاهر زبان ديپلماسی را دنبال ميكند، ولی درحقيقت آن چيزی كمتر از جنگ با ايران نيست.
زمانی كه امريكا اراده كند به جنگ ايران خواهد رفت. تلاش اروپايی‌ها درزمينه كاهش تمايلات جنگ طلبی دولت بوش با ارجاع ايران به شورای امنيت‌بی‌نتيجه ماند و امريكا يك گام ديگر درجهت هدف نهائی خود كه جنگ عليه ايران است برداشت. امريكا با درس گيری از اختلافی كه برسر حمله به عراق بين اين كشور و اروپائی‌ها ايجاد شد، اين بار می‌كوشد به همه آنها نشان بدهد كه هيچ راه حلی جز حمله به ايران نيست و برای آنكه درعمل ببينيد امريكا درست می‌گويد، تمام راه حل‌ها را برويد اما به اين شرط كه از اول مصمم به جلوگيری از مسلح شدن ايران به سلاح اتمی باشيد. حتی تصميم اخير شورای حكام نيز در ادامه همين سياست امريكا بود. امريكا هنوز می‌خواهد آخرين راه حل‌های غير جنگی را پشت سر بگذارد تا برای حمله به ايران اجماع جهانی داشته باشد. اينست دليل سياست تهاجم گام به گام به ايران. جنگ عليه ايران حتی قبل از اشغال عراق طراحی شده بود. شايد آخرين مانع شروع اين جنگ، انتخابات آلمان بود. دولت بوش حالا متعقد است "مركل" و حزب او با تمايلی كه به همسوئی با امريكا دارد، حالا در هر دولتی كه در آلمان تشكيل شود دست بالا را دارد. بوش اشاره می‌كند كه نئومحافظه كاران آلمان جايگاه برتری می‌توانند در چرخه اقتصاد امريكا داشته باشند. آنها می‌توانند در ناتو قدرت نظامی امريكا را تقويت كنند و از قدرت گيری ارتش متحد اروپا جلوگيری كنند. امريكا و اسرائيل به اين قوای تقويتی نيازمندند. امريكا می‌خواهد جلوی باز شدن بازار "پترو – يورو" با حضور قدرتهای تازه‌ای چون هندوستان و چين بگيرد و اين ممكن نخواهد شد مگر با برتری مطلق در خاورميانه. حمله نظامی به ايران چنين راهی را می‌خواهد برای امريكا بگشايد. جنوب نفت خيز ايران طعمه خوبی است برای اين سياست.