شاه می خواست قانون اساسی را عوض كند تا در آن نوشته شود مذهب رسمی كشور "اسلام" است. آيت الله بروجردی مخالف بود و می گفت بايد قيد "اسلام شيعه" در قانون اساسی بماند و به همين دليل با تغيير قانون اساسی مخالف بود. آيت الله خمينی كه يگانه روحانی سياسی بود، با ماموريت آيت الله بروجردی برای دليل مخالفت با اين تغيير دوبار راهی تهران و دربار شد و با شاه ملاقات و گفتگو كرد. خود او بعد از بازگشت از ديدار با شاه گفت: من نمی خواهم از خودم تعريف كنم، اما شاه موقع حرف زدن با من كنترلش را از دست داده بود!

سيد ضياء انگليسی در بيت نواب عامل نفوذی داشت.

سه ربع ساعت نواب صفوی با شمشير و كسروی با مشت و لگد در خيابان با هم جنگيدند. يكی مدافع ارتجاع مذهبی و ديگری مخالف روحانيون و خرافات مذهبی.

برای آنكه آيت الله بروجردی در خانه اش از شاه پذيرائی نكند، اطرافيان او عكس هائی از خواهران شاه در لباس های لخت و پتی، حتی لخت و همسرش در كنار افراد نامحرم تهيه كردند و توسط شريعمداری (آيت الله آينده و بد سرنوشت) بردند نزد بروجردی. از آن پس ديدار به حرم و موقع زيارت محدود شد و بعدها شاه ديدار در حرم را هم حذف كرد.

آيت الله راستی و آيت الله خزعلی از آن روحانيونی بودند كه باعث تعطيل درس فلسفه آيت الله خمينی شدند و می گفتند كتاب فلسفه را بايد با انبر گرفت و بالای كتابخانه فيضيه انداخت پائين. فلسفه يعنی كفر!

بعضی روحانيون يواشكی به تهران می آمدند

تا پای صحبت آيت الله طالقانی در مسجد هدايت بنشينند.