pyknet پيك نت

جنگ در یمن، در داخل ایران و در میان فرماندهان سپاه تبدیل به جنگ قدرت شده است. دوران فرماندهی سرلشگر عزیز جعفری ماه هاست که تمام شده و رهبر جمهوری اسلامی هنوز نتوانسته برای تعیین جانشین وی تصمیم بگیرد. این تعلل به آن دلیل است که با ادامه جنگ در یمن، در میان فرماندهان ارشد سپاه دو دیدگاه سیاسی و نظامی شکل گرفته و بتدریج تبدیل به یک صف بندی شده است. برخی از فرماندهان سپاه طرفدار ماجراجوئی های نظامی در خارج از کشورند و بخشی بشدت با آن مخالف. از سوی دیگر حوادثی در سوریه و یمن و عراق و سودان و افغانستان در جریان است که سپاه از دور و از نزدیک در آن آلوده است و مخالفان ماجراجوئی نظامی اعتقاد دارند حداقل نباید بیش از این آلوده رویداد های نظامی این کشورها شد، بلکه باید همه امکانات را برای جلوگیری از انفجار در داخل کشور و آغاز جنگ مذهبی و قومی در ایران آماده کرد. همین اختلاف در باره مذاکرات اتمی هم وجود دارد. عده ای از فرماندهان سپاه طرفدار ترک میز مذاکرات و رفتن به سوی ادامه گسترده فعالیت های اتمی اند و برخی مخالف این امر. فرمانده کنونی سپاه در جمع آن گروهی از فرماندهان قرار دارد که هم مخالف مذاکرات اتمی است و هم به بهانه گسترش امنیت، طرفدار گسترش اقدامات نظامی در خارج از مرزهای ایران. اگر سیاست عالیه نظام تندروی باشد، نیازی به تغییر عزیز جعفری نیست و اگر چنین نباشد، رفتن او قطعی است. اما کدام فرمانده سپاه در میان دیگر فرماندهان سپاه آنقدر نفوذ دارد که بتواند شتری که در سالهای گذشته به نوک قله کوه برده شده را، بی دردسر پائین آورد؟ آن شایعاتی که درباره تدارک تصفیه وسیع در سپاه این روزها بر سر زبانهاست حاصل این ستیز داخلی است. گرچه تلاش محسن رضائی بعنوان فردی صاحب اطلاع از ریزه کاریهای سپاه و افراد سپاه و دارای افکار معتدل برای رفتن به قلب سپاه را نیز در همین ارتباط ارزیابی می کنند.

دیدار با رهبر در روزجهانی کارگر

مسئولین دزد دزد نکنند

او را بگیرند و با فساد مقابله کنند

دیدار و مذاکره اتمی

در محل اقامت ظریف

نسل جوان خاندان سعودی

رهبری عربستان را برعهده گرفته

بازگشت به دهه 70 اروپا

یعنی حمایت از یونان و یونانی

یونگه ولت- گزینش و ترجمه رضا نافعی

این نان خوردن دارد!

اینجا نانوائی فاطمیه، در شهر بیرجند است. همه کارکنان این نانوائی زن هستند. نانوای تازه کار هم نیستند که نانشان گاه خمیر شود و گاه سوخته. 40 سال است که کارشان همین است. نانی را از تنور بیرون می آورند که نه لواش است و نه تافتان، بلکه نانی میان آن دو و بسیار هم خوش عطر و خوش خوراک. کیفت این نان 40 سال است که تغییر نکرده؛ اما قیمت آن تابع بازار است. بالا می رود که پائین نمی آید. مثل قیمت برخی آدم ها که بقول سیاوش کسرائی که در بیان شعری ریزه کاری های اجتماعی کم نظیر بود :

"نان به یک نرخ نمی ماند

دراین بازار

آدمی نیز به یک نرخ و بهاء"