فیسبوک 

پیک نت

تکلیف تجاوز به قربانیان

کهریزک چه می شود؟

تجاوز

 پلیس سعودی

 به دو جوان

 نیم میلیون ایرانی سال گذشته به جان هم افتادند

رسما اعلام شد

10 هزار ایرانی

می خواهند

 صرافی بازکنند!

محاکمه غیر علنی

 قاضی مرتضوی

چون قتل

و اختلاس

علنی نبوده

دادگاه هم

غیر علنی است!

دو هفته

بر ما چه گذشت!

دیدارهای نوروزی همکاران پیک نت، اغلب همراه بود با بحث در باره اوضاع ایران و برخی همآهنگی های بیشتر برای انتشار اخبار. درکنار این بحث ها – از جمله تاکید بر تمرکز بیشتر روی تفسیر خبرها- مسئله مهم هزینه های انتشار پیک نت نیز مطرح شد. در بحث دوم، تاکید شد که طی یاداشتی از انگشت شمار دوستانی که استوار بر سر عهد خود ایستاده و طی سالهای اخیر از پرداخت آبونمان خود غفلت نکرده اند تشکر کنیم و بنویسیم که اگر همت آنها نبود، تا کنون پیک نت بر زمین مانده بود، زیرا ما هیچ منبع درآمد جز آبونمان خوانندگان نداریم و از هیچ مرکز و منبعی نیز حمایت مالی نمی شویم. امیدواریم این تشکر و یادآوری، موجب تشویق دیگر خوانندگان پیک نت نیز بشود و اگر کمک مالی نمی کنند، لااقل آبونمان سایتی را که می خوانند بصورت منظم پرداخت کنند. حتی اگر این رقم، رقم چشمگیری نباشد، اما وقتی روی هم گذاشته شود چنین نیز می شود و نمی گذارد کمر ما زیر بار مالی انتشار پیک نت خم شود. وقت، انرژی و تجربه ای حرفه ای به همراه درک سیاسی از اوضاع ایران و جهان پشت پیک نت خوابیده است و دریغ است که بخوانند و منظم هم بخوانند اما فراموش کنند آنچه را می خوانند محصول چه زحمت شبانه روزی است. از همه آنها که از داخل کشور بارها اعلام آمادگی برای کمک مالی و پرداخت آبونمان کرده اند نیز بار دیگر تشکر کرده و ضمن سپاس، نظر همیشگی خود را مطرح می کنیم که ما صلاح نمی دانیم از داخل کشور چنین کاری انجام شود، مگر آن دوستان کسانی را در خارج از کشور داشته باشند و از طریق آنها اقدام کنند.

از همه آنها که در دو هفته اخیر پیام پشت پیام نوشته و پرسیده اند چرا پیک نت منتشر نمی شود نیز بابت این علاقمندی و حساسیتشان تشکر می کنیم و بر این تشکر می افزائیم که ای کاش اندکی از این حساسیت و علاقه را هم در پرداخت آبونمان خود داشتید. ضمن آن که مطابق سالهای گذشته، همکاران پیک نت هم کمی استراحت می کنند و به زندگی شخصی خود می رسند و هم با توجه به پراکندگی همکاران در کشورهای مختلف، فرصتی پیدا می کنند تا سفر کرده و با یکدیگر دیدار و گفتگو کنند.

دست همگی را به گرمی می فشاریم. حتی آنهائی را که از آنها بابت فراموش کردن آبونمان خود از آنها گله داریم.