دوخبر

خودکشی

و اعدام

در زندان

هفته آخر بهمن ماه، با دو خبر از زندان کوهردشت و زندان استان هرمزگان به پایان رسید. در رجائی شهر کرج از حلق آویز کردن یکی از زندانیان سیاسی اخباری منتشر شده که هنوز رسما تائید نشده است و برای پرهیز از افتادن به دام امنیتی پخش شایعه و سپس اعلام و نشان دادن ابطال آن باید از قبول آن پرهیز کرد و در عوض بی وقفه از حکومت خواست که گزارش رسمی وضع و حال این زندانی و دیگر زندانیان آن زندان و زندانیان دیگر را باطلاع افکار عمومی برساند. این راه حل لازم است، زیرا حکومت با این بازی، درگذشته نیز افکار عمومی را نسبت به اخبار دقیقی که در تدارک آن بوده آماده کرده است. یعنی چند بار پخش خبر و نشان دادن نادرستی آن و دامن زدن به ناباوری. کاری که در جریان قتل عام زندانیان سیاسی کردن و تجربه آن را دارند.

خبر دیگر مربوط است به نویسنده و روزنامه نگار جوانی بنام "الهام افروتن" که بموجب شواهد موجود، در زندان بندر عباس زیر شکنجه کشته شده و شایعه خودکشی او را پخش کرده اند. این شایعه با این خبر توام شده که گویا الهام افروتن دچار اختلالات روانی بوده است و خود را در زندان کشته است.

1-    اگر دچار اختلاف روانی بوده، چرا زندانی شده؟

2-    چرا تا پیش از زندان دچار اختلال روانی نبوده و اگر بوده چرا او را دستگیر و زندانی کرده اند؟

3-  پزشکی قانونی چه نظری داده و اگر بدون جواز پزشک قانونی دفن شده باید برای کالبد شکافی و اعلام دلیل مرگ او قبر شکافته شده و جسد به پزشکی قانونی منتقل شود.

شعر زیر هم در همین ارتباط است و با همین شعر، خبر فوق در ستون هنری جای گرفت:

الهام عزیز!

سید علی صالحی

برای اول و آخرم

 همین شب آخر بود

 که زدم به سیم بریده ی باران

 گفتم خیس گریه تا درگاه دریا خواهم رفت.

 رفتم ...در زدم

 گفتم :انیس ، انیس!

 می آیی برویم پشت کوه قاف؟

 علف شفا بیاوریم؟

 انیس از پشت در بسته گفت:

 "روم به دیوار ،

 دردانه ام رفته ،

 یعنی بردنش رد باد و پیدا کنه  !"

 زمستان بود

 بوی سوختن کتاب و

 وحشت واژه می آمد ،

 گفتم : کتاب ، کلمه ، علف ، آینه ، شفا !

 یک نفر داشت آهسته از کوچه می گذشت

 من می شناختمش

 بوی نان و سیلی و دریا می داد ،

 راهش را گرفته بود

 داشت می رفت سمت سیم بریده ی باران ،

 ما به آخر خواب گریه رسیده بودیم ،

 اما انگار هنوز

  آواز کسی از پس پرده های ساکت دریا می آمد

 غمگین وگریان و خسته و جوری غریب می خواند:

 "تو کجا و کوه قاف ؟،

 صد زمستون، یه لحاف ! "

صادق هدایت

در آخرین تیر تفنگ

لامارتین

تازه‌ترين شماره مجله فرهنگي ادبي و هنري نافه (28) ويژه آذر و دي 84 با مديرمسوولي و سردبيري ناهيد توسلي منتشر شد.

در اين شماره كه دربرگيرنده بخش‌هاي ادبي، داستان و نقد، شعر و ترجمه شعر، فرهنگ و هنر و معرفي كتاب است، نقد ساختاري رمان كليدر محمود دولت‌آبادي و نگاهي به كتاب شهرزاد قصه بگو به قلم جواد اسحاقيان، بازخواني ترجمه چاپ‌نشده‌ صادق هدايت از آخرين تير تفنگ من نوشته لامارتين نوشته‌ جهانگير هدايت و در بخش شعر نيز با آثاري از جواد مجابي، كيومرث منشي‌زاده و محمدحسن مرتجا و نگاهي به مجموعه‌ شعرهاي منصور بني‌مجيدي به‌قلم اكبر اكسير و شعرهاي بهزاد خواجات منتشر شده است.

جلیل شهناز

آهسته و لرزان

به خانه بازگشت

جليل شهناز استاد برجسته تار در ایران، پس از مدتی بستری بودن در بیمارستان پارس تهران به خانه بازگشت. او را بدنبال یک حمله قلبی به این بیمارستان منتقل کرده بودند.

جلیل شهناز که از صاحبان سبک ویژه در نوازندگی تار است و سالها در برنامه گلهای رادیو ایران حضر داشته، اکنون در خانه نیمه بستری است و به گفته همسرش، با دشواری می تواند چند قدمی راه برود و تعادل خود را حفظ کند، اما علیرغم این وضع، پزشکان او را به خانه باز گردانده اند. جلیل شهناز اکنون 85 سال دارد. او متولد 1300 در اصفهان است و از تک ماندگان دوران طلائی موسیقی ایران.

کانون نویسندگان

فراخوان

ضد سانسور

علیه استبداد

هوای ایران تاریک شده

گفتگو با سید علی صالحی