سايت خبری حزب كمونيست روسيه اعلام داشت: هوتسزين تائو نماينده جمهوری خلق چين اعلام داشت كه چين تا سال 2020 قصد دارد جهش بزرگی را در راه تكامل اقتصادی دراين كشور بردارد. وی گفت كه برای اين مدت درآمد ناخالص كشور بايد تا 4 تريليون دلار , كه تقريبا دو ونيم برابر بيشتراز ميزان تعيين شده سال قبل است, افزايش يابد. چين همچنين برآورد می كند كه تاسال 2020 درآمد سرانه را به 3 هزار دلار, بجای 1230 دلار كنونی برساند. بدين ترتيب چين قصد دارد جزء سه كشور پيشرو جهان يعنی ژاپن با 4,1 تريليون و ايالات متحده آمريكا با 10 تريليون دلار درآمد ملی , شود.

2 هزار قاضی عضو باشگاه قضات مصر برای حفظ استقلال قضايى دراين كشور اعلام داشتند، اگر شرايط پيشنهادی آنها تامين نشود از نظارت بر انتخابات رياست جمهورى اين كشور كه قرار است در ماه سپتامبر برگزار شود، خودداری خواهند كرد. اين خودداری عملا به معنای از اعتبار ساقط شدن آن انتخابات خواهد بود. آنها اعلام داشتند: «هرگز به عنوان ابزارى در دست دولت براى موجه نشان دادن انتخابات فريبكارانه عمل نخواهيم كرد.» قرار بود نشست روز جمعه قضات مصر، كه تصميم بالا در آن گرفته شد را شبكه خبرى الجزيره پوشش خبرى بدهد، اما پليس مصر از ورود خبرنگاران اين شبكه به محل برگزارى نشست قضات جلوگيرى كرد. خبرگزارى فرانسه از قاهره گزارش داد كه قضات مصرى فشار بر دولت اين كشور، اصلاحات وعده داده شده را تشديد كرده و خواهان نظارت بر انتخابات رياست جمهورى و پارلمانى مصرشده اند. «محمودرضا خضيرى» رئيس كلوپ قضات مصر در اسكندريه خطاب به حاضران در گردهمايى گفت: «انتخابات تنها در صورتى آزاد و سالم خواهد بود كه مردم چنين احساسى داشته باشند، نه اين كه دولت آن را آزاد بداند.»

بازديد بوش رييس جمهور آمريكا از تفليس حكايت از اراده آمريكا در جهت تضعيف نفوذ روسيه در اين منطقه مهم استراتژيك غنی از نظر ذخاير نفتی دارد. ايالات متحده قاطعانه تصميم گرفته جايگاه خود را در كشورهای جدا شده از اتحاد شوروی سابق تثبيت نمايد. پس از بازديد از لتونی، رييس جمهور آمريكا در ميان استقبال بيش از صدهزار نفر كه در ميدان مركزی شهر تفليس اجتماع كرده بودند به گرجستان سفر كرد. او به مثابه "قهرمان دمكراسی” در مقابل جمعيت نطقی غرايی كرد: " در ماههای اخير مردم دنيا در مقابل تحولات اميدوار كننده از بغداد تا بيروت و ... بی شك به تحسين وادارد شدند. اما قبل از انقلاب بنفش در عراق، انقلاب نارنجی در اُوكراين و انقلاب سبز در لبنان، انقلاب صورتی گرجستان به وقوع پيوست" بوش بعد از اين مقدمه در تمجيد از حوادث نوامبر 2003 گرجستان، رييس جمهور آمريكا به دو نكته ديگر پرداخت. او قبل از هر چيز پشتيبانی خود را از همتای گرجستانی اش در مخالفت با مسكو اعلام كرد و همچنين خواستار برچيده شدن پايگاه های نظامی روسيه در گرجستان شد و بدنبال آن خواستار همگرايی برگشت ناپذير گرجستان در ناتو شد. وی با انتقادی خفيف از عملكرد تفليس دررابطه با "اوستيای جنوبی” و "ابخازی” كه از همان فردای فروپاشی شوروی اعلام استقلال كرده و در مقابل يورش نظامی گرجستان ايستادگی كرده بودند، از پشتيبانی آشكار از تفليس در اين مورد خودداری كرد و اظهار داشت: "اين اختلافی است كه بايد توسط حكومت گرجستان و جدايی طلبان حل شود. ايالات متحده نمی تواند راه حلی را به طرفين تحميل نمايد و شما نيز خواستار چنين چيزی نيستيد". بوش با رد مسئله تجزيه گرجستان از رهبران اين كشور خواستار حل مسالمت آميز اين مشكل شد و خاطرنشان ساخت كه در جهت حل اختلافات در مجامع بين‌الملی به آنها كمك خواهد كرد. "مشاركت با تفليس" بر "منافع مشترك" مبتنی است. عبور لوله های نفتی و يا همكاری نظامی و اقتصادی كه بنحوی آشكار توسط رييس جمهور آمريكا تاييد شد. رفتاری كه ايالات متحده آمريكا در قبال رهبران جديد گرجستان اتخاذ نموده حاكی از استراتژی نفوذ اين كشور در كشورهای نفت خيز سابق شوروی با هدف در اختيار گرفتن اين ذخاير است. در حقيقت گرجستان نقش استراتژيكی مهمی را به خاطر عبور لوله های نفتی (باكو ، تفليس ، سيحون) از اين كشور كه در ماه سپتامبر آغاز به كار خواهد كرد بازی می كند. اين لوله ها بايد روزانه تا يك ميليون بشكه نفت خام را از دريای خزر به مديترانه، بدون عبور از ايران و روسيه منتقل نمايند. ايالات متحده آمريكا هم اكنون حضور گسترده ای در آسيای مركزی و قفقاز در مرزهای روسيه دارد و تقريبا در تمام جمهوری های شوروی سابق به استثنای قزاقستان دارای پايگاه نظامی می باشد و اميدوار است كه بتواند اين حضور خود را به مرزهای اروپايی روسيه گسترش دهد. بعد از سقوط "لئونيد كوچما" در اواكرايين، ايالات متحده آمريكا رويای سرنگونی رژيم كنونی روسيه سفيد(بلاروسي) را كه به قول بوش آخرين رژيم ديكتاتوری اروپاست و چرخش آن به سمت غرب را در سر می پروراند. روسيه با خشم و نوعی ناتوانی به اين استراتژی قدرتمند شدن هر چه بيشتر آمريكا در مناطقی كه سابقا تحت نفوذ آن بود می نگرد.