بدنبال افزون شدن پیاپی اجتماع مردم از طبقات و قشر های مختلف و با خواست ها و مشکلات متفاوت در برابر مجلس، در یک همآهنگی امنیتی عملا تجمع درمقابل مجلس ممنوع شد. به این ترتیب آنها که بعنوان نماینده مردم خودشان را رسانده اند به داخل مجلس، مردم را از جلوی چشمشان رد کردند تا هر روز به یادشان نیفتد، نماینده قدرت اند نه نماینده مردم!

در گام نخست این طرح امنیتی، محلی با فاصله نسبتا زیاد نسبت به در ورودی مجلس را برای مراجعه و تجمع مردم معترض و حتی افراد خواهان دیدار با نمایندگان مجلس در نظر گرفتند. این محل، ضمنا این امکان را به نیروهای ضد شورش می دهد که بتوانند اجتماع کنندگان را به دور از چشم رهگذران در حلقه محاصره گرفته و در صورت نیاز سرکوب کنند و یا سوار مینی بوس های ضد شوروش کرده و به اوین منتقل کنند. بعد از این مرحله و در صورت ادامه حضور گروه های مردم به مجلس، احتمالا اجتماع دراین محل نیز ممنوع خواهد شد. آخرین تجمع در روزهای اخیر مربوط به اجتماع بازنشستگان نیمه گرسنه بود که هفته جاری با تظاهرات آنها در برابر مجلس آغاز شد. خودسوزی مردم معترض در برابر مجلس نیز از جمله دلائل ممنوع شدن هرنوع اجتماعی در برابر مجلس است. ضمن آنکه این پیش بینی نیز در اتخاذ این تصمیم نقش داشته که مردم معترض بریزند به داخل مجلس و یا نمایندگانی از نوع "بادامچیان" که گفته است "خودسوزی در برابر مجلس یک اقدام سیاسی و نمایشی است" و "مردم بروند ریحان بکارند و سبزی بخورند" به چنگ مردم معترض مقابل مجلس افتاده و تکه بزرگش، گوشش شود!

نظیر این حادثه در زمان نخست وزیری، یا صدراعظمی رضاخان نیز روی داد که درعین حال فرمانده کل قوا نیز بود. آن حادثه مربوط به دوران بحث های مربوط به انحلال سلطنت قاجاریه و تشکیل جمهوری و سپردن سکان ریاست جمهوری به رضاخان بود که مردم ریختند به داخل مجلس و با قزاق های رضاخان درگیر شدند. در آن واقعه به نوشته ملک الشعرا بهار که خود نماینده مجلس و عضو فراکسیون آیت الله مدرس در مجلس بود، دهها نفر از مردم به خاک و خون کشیده شدند و رضاخان خود ناظر و فرمانده این عملیات در داخل مجلس بود.

بازنشستگان در برابر مجلس