آقای عبدالله شهبازی پژوهشگر با اقای حسینیان رئیس سازمان اسناد انقلاب اسلامی، با هم دعوایشان شده. یعنی قبلا و بموجب عکسی که روی وبلاگ آقای شهبازی دیدم، قبلا با هم پالوده می خورده اند اما حالا تشنه به خون هم شده اند. این فرهنگ ما ایرانی هاست. یا رومی روم و یا زنگی زنگ. یا با یکی خیلی دوستیم و یا خیلی دشمن. بینشان چه پیش آمده و چه گذشته نمی دانم، اما خیلی از دنبال کردن این دعوا خوشم آمده.
هم مطالب و ادعاهای شهبازی را می خوانم وهم پاسخ ها و تهدیدهای حسینیان را. البته بعد از بازداشت آقای شهبازی دیگر ایشان کمتر مطلبی می نویسد که نمی دانم چرا. وسط این ماجرا، من برای اولین بار به یک اطلاعاتی دست پیدا کردم که برام جالب بود و حتما برای شما هم جالب است. مسئله اینست که من اطلاعاتی از تعداد و وضع زندگی و معیشت بهائی ها و مناطق بهائی نشین ایران نداشتم. همیشه هم خبرهای بهائی ها یکطوری در روزنامه ها نوشته میشود که فکر می کردم اینها همه شان به یک جاهای بین المللی بند اند و جذام سیاسی دارند. هیچوقت فکر نمی کردم مردم روستائی هم می توانند بهائی باشند. حالا چرا شده اند و یا چرا می شوند نمی دانم و حتما می روم دنبال این چرائی اش. آنچه که فعلا وسط دعوای آقایان شهبازی و حسینیان دستگیرم شده همین است که به قلم آقای شهبازی در اینجا برایتان می آورم تا بقیه اش را خودم بروم دنبالش.
خیلی دلم می خواهد بدانم مثلا انگیزه آن روستائی مسلمان که گرایش بهائی پیدا می کرده چه بوده و یا چی هست؟
نوشته های کسروی را هم دراین باره خواهم خواند. البته رساله آقای شهبازی را هم روی سایتش خواهم خواند.
آقای شهبازی می نویسد: زمانی که ما از مناطق بهائی‌نشین سخن می‌گوئیم، به این معنا نیست که همه بهائی بوده‌اند. مثلاً، می‌دانیم که مناطقی مانند آباده و خرمی و سروستان و نی‌ریز در فارس یا برخی روستاهای شرق مازندران و گرگان یا برخی مناطق کرمان و یزد یا منطقه بستان آباد (سیسان) در آذربایجان مناطق متراکم بهائی‌نشین بوده‌اند. این بدان معنا نیست که مثلاً مردم نی‌ریز یا سروستان یا شرق مازندران (خطه آمل و بابل و ساری و شاهی) همه بهائی بوده‌اند. من سال‌ها پیش جغرافیای جمعیتی بهائیان ایران را بررسی آماری کرده و در سایت خود و در فصلنامه تاریخ معاصر ایران منتشر نمودم. سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی نیز این رساله را، با عنوان «جستارهایی از تاریخ بهائی‌گری در ایران»، منتشر کرد.

فردا در تقویم ایرانی به مناسبت میلاد خجسته حضرت زهرا سلام الله علیها روز زن نام گرفته است. زنان در ایران طیف گسترده ای دارند. خیلی هاشان حقوق خود را نمی دانند. خیلی هاشان می دانند ولی به اجبار شرایط سخت مردسالارانه مجبورند حقوقشان را نادیده بگیرند. از اساسی ترین مشکلاتی که دارند این است که خیلی از مردان فقط با آنان به عنوان یک شیئی برخورد می کنند. شیئی ای که باید در خدمت مرد باشد. طعمه اول گشت ارشاد در خیابانها زنها هستند که بسیاری از آنان حتی اگر بدحجاب باشند، پاکدامن هستند. در این میان اندکی از جامعه زنان به استیفای حقوق همجنسان خود همت گماشته اند. در این راه سختی ها و مرارت کشیدند و صبورانه ادامه می دهند. وظیفه آنها در مرحله اول این است که فرهنگ زن باوری را به خود زنان منتقل کنند. به عنوان مثال در انتخابات مجلس، اگرچه رد صلاحیت های گسترده مانع حضور خیلی ها منجمله زنان شایسته شد ولی باز هم در تهران و شهرستانها زنهای بیشتری بودند که کاندیدا شدند و رای جامعه زنان هم به آنان اختصاص نیافت. با اینکه شرکت کنندگان در انتخابات مجلس در این دوره فراوان نبودند اما باز هم نیمی از آنان زن بودند که همانها هم امکان انتخاب زنان بیشتری را فراهم نکردند. البته گروههای سیاسی هم در عدم انتخاب زنان به عنوان کاندیدا مقصرند و باز البته بعضی زنانی که انتخاب می شوند و در مرکز قانونگذاری مدعی زنان و حقوقشان می شوند هم دلیل این ناامیدی و بی توجهی می تواند باشند. کمتر شدن تعداد نمایندگان زن در هر دوره مجلس نشانه بدی است. مشکل دیگر زنان در این است که به طور عمده تحت نفوذ اقتصادی مرد هستند و این مساله مانع رسیدن به حقوق طبیعی و مستقل آنان می شود.

سلام سردبیر محترم پیک نت !
سال گذشته چندین باربه یزد سفر کردم و هر دفعه برای ماموریتی . طرفهای کاری من در یزد همگی از افراد صاحب قدرت در یزد بودند و این مدتهای رفت و برگشتم آنقدر تکرار شده بود که گاهی شبهای فراغت از کار را به گپ و گفتگو می گذراندیم.
در یکی از همین شبها بود که صحبت به مردم تفت کشید و میبد و از هر دری سخنی رسیدیم به قاضی مرتضوی! برایم تعریف کردند که چطور ماه محرم قاضی مرتضوی به تفت می آید و اهالی تفت که همه جزو اقوام ایشان هستند از او مراقبت امنیتی می کنند. با ابراز نارضایتی من از شخص قاضی مرتضوی ، میزبان گفت بله متوجه هستم شما یک زن هستید و از هر چی مرد خانوم باز بیزار. از صراحت ایشان تعجب کردم ( آن لحظه به قتل و تجاوز به زهرا کاظمی فکر میکردم (اما ایشان گفتند که مرتضوی را همه می شناسند که چه آدمی است و چقدر در برابر زنها هوس باز. آن روز گذشت و بعد ها مرتضوی در برنامه تلویزیونی کوله پشتی ظاهر شد و از تقوا (!) گفت و اینکه چگونه با تقوایش و سن کم این همه قدرتمند و صاحب نفوذ شده . البته همه ی آنهایی هم که در مورد ایشان شکی داشتند به یقین رسیدند که چقدر مشکل جنسی ایشان را آزار می دهد و در برابر انسانهایی که آن شب حکم اعدام میداد چقدر خود لایق تر برای اعدام است آنهم به همان دلیل تجاوز به عنف !
تمام حرفهای آن شب میزبان یزدی من، برایم تاییدی بود بر همه ی رذالت این شخص. امروز که مطلبی در پیک نت در همین مورد خواندم گفتم بنویسم تا تاییدی باشد بر حرفهای رسیده به آن سایت خبری موثق.
با سپاس- فریاد

از ایران طی پیامی کوتاه اطلاع زیر جهت انتشار در اختیار پیک نت قرار گرفته است:
واحد ویژه کنترل اینترنت، که مستقیما به نهاد رهبری وصل است، به دستگاه جدید ردیابی مجهز شده است که از کشور چین وارد کرده اند.
این دستگاه با هدف ورود به آدرس ای میل هائی قرار است به کار گرفته شود که در ایران ثبت می شوند. بهترین روش برای دور زدن این سیستم کنترل، ثبت آدرس ای میل از طریق شرکت های خارج از ایران است که دراین زمینه هر کس می تواند از طریق آشنایان خود در اروپا و امریکا به آسانی اقدام کند.

تعدادی جُوک را که این روزها در تهران پیامک می شود، وبلاگ "من و شما" منتشر کرده. از جمله:
برنامه تلویزیونی کودک قم:
آخوند صورتی
حاج آقا و دوستان
شیخ شجاع
بچه های مدرسه فیضیه
حاجی ریزه و عمامه سحر آمیز
حاج منصور عسل و مداح زبل
جوجه طلبه زشت رو
حاجی لنگ دراز
ملا گجت
امام جمعه و هفت طلبه
 

* وزارت ارشاد به دلایل زیر شعر "اتل متل توتوله" را غیر مجاز اعلام کرد:
الف- استفاده از کلمات رکیک مثل شیر و پستان
ب- ترویج بی حجابی
پ- صدور شیر به هندوستان
* شعر اصلاح شده زیر مورد تایید است:
اتل متل صلوات
گاو علی شده لات
هم دست داره هم آستین
شیرشو بردن فلسطین
بگیر زن مسلمان
از حزب الله لبنان
اسمشو بذار حکیمه
که چادرش ضخیمه

(بقیه اش را از اینجا بخوانید!)

در صدا و سیمای جمهوری اسلامی برنامه هایی در ساعات 6 الی 8 صبح و 12 شب به بعد پخش می شود. یعنی وقت هایی که یا مردم خواب هستند یا سر کار هستند و یا دارند دوش می گیرند و یا دارند شلوار پایشان می کنند تا بروند سر کارشان. دراین برنامه ها حرف هایی زده می شود که در ساعات دیگر شبانه روز هرگز آنها را نمی شنوید . جُکی هم مردم برای این موضوع ساخته اند که میگوید: "طرف ساعت 12 شب زنگ می زنه صدا و سیما و میگه " قربون دستت ، " اقا " الان خوابیده، یک آهنگ از سوزان روشن بذار حالشو ببریم".
برنامه های این ساعات رنگ و بوی دیگری دارد که دقیقا مخالف ساعات 11 الی 13 ظهر است که هر 5 کانال دست واعظان است. همان ها که بقول حافظ " چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند." همان ها که هم فیلم نامه نویس شده اند، هم جامعه شناس، هم منبری، هم کارشناس امور ورزشی، هم فوتبال دان و هم اقتصاد دان...
طبق همین اصل هایی که در بالا گفتم در شبکه 4 برنامه ای هست بنام " دو قدم مانده به صبح " که 12 شب به بعد است . مجری این برنامه که شاید بتوانم بگویم دلچسب تر از بقیه است و درویش مسلک دیشب مهمانی داشت بنام "سید رضا صالحی امیری" که مدرس دانشگاه معرفی شد. این آقا حرف هایی زد که دعا می کنم احمدی مقدم و سرداران رانت خوار خواب بوده باشند و حرف های ایشان را نشنیده باشند یا اگر شنیده اند آنقدر مشغولیت داشته باشند که وقت و اجازه رسیدگی به این یکی را نداشته باشند یا اصلا شرایط به آنها اجازه برخورد با ایشان را ندهد . ایشان در مورد موضوع فرهنگی حرف های جالبی زدند. از جمله: "در زمان انقلاب بدلایل مختلف، فرهنگ رسمی کشور با فرهنگ مردم منطبق بود و مشکلی نبود. ولی مردم را در گذشته نمی شود نگه داشت..."