از دو روز پیش حملات جناح احمدی نژاد در روزنامه ایران به رفسنجانی بسیار شدید شده است. این رویاروئی هیچگاه تا کنون در این سطح علنی نشده بود. این تقابل و مقارن شدن آن با حوادث و رخدادهای مطرح در کشور های اطراف ایران خبراز حوادثی قریب الوقوع میدهد. حوادثی که باید در روزهای آینده منتظر نشانه های آن بود. با تجربه 40 سالی که حوادث روزگار را دنبال می کنم، هر زمان وضعیت در چند نقطه بهم می ریزد آمریکا کار خودش را می کند و سود خودش را می برد. به ماجرای گرجستان از این زاویه هم توجه کنید!

نیمه شعبان از دیرباز روز جشن و شادی است. امسال هم به تبع باید چنین می بود. وقتی تلویزیون خودمان را روشن کردم از سر صبح جز سخنرانی و مولودی خوانی که هنوز نفهمیده ام با عزاداری و نوحه خوانی چه تفاوتی دارد؟ جز دست بر دست زدن و دست بر سینه زدن، چند تایی فیلم و نهایتاً جنگ هایی که با خطوط بیش از حد قرمز مواجه بودند و برای مثال هرگز تصویر خانم هایی که به عنوان میهمان به این برنامه ها می آمدند در یک تصویر بسته دیده نمی شد .
اما خدا برکت دهد ماهواره را و همین شبکه های فارسی زبان خودمان را که کمی ما را شاد کردند. جالبترین قسمت ماجرا آنجا بود که شبکه جام جم ایران که برای فارسی زبانان خارج از ایران به اصطلاح برنامه می سازد ( جام جم همین صدا و سیمای خودمان ) برنامه های متنوع و الحق خوبی را پخش کرد .
در این بین جنگی پخش شد که در سالن اریکه ایرانیان و با حضور ایرانیان مقیم خارج از کشور اجرا شده بود .
یک برنامه شاد با انواع و اقسام آهنگها و میان برنامه ها و شوخی ها و موسیقی ها که بی جهت تو را به فکر می برد مگر میان ایرانیان داخل کشور و خارج از کشور چه فرق و تفاوتی است که آنها می توانند چنین برنامه هایی را مشاهده کنند و ما محروم از این تصاویر.
آیا هموطنان خارج از کشور از فهم و شعور بالاتری برخوردارند ؟
آیا جنبه آنان بیشتر و ما به حکم داخل کشور بودن کم جنبه هستیم ؟
و یا شاید چون آنها تصاویر بسیاری را می بینند قادرند راحت تر خود را در مقابل گناه و تفکرات التقاطی حفظ کنند ؟
آیا مسئولین و بزرگان جمهوری اسلامی ایران که امروزه حتی برای بیرون بودن موی خانمها برگه جریمه دستشان میدهند و یا بخشنامه می کنند به مغازه های فروش لباس عروس که شیشه های خود را مات کنید که نکند خدای ناکرده مانکن ها از بیرون ویترین دیده شوند و جوانان را دچار تشویش های ذهنی نماید و جالبتر از همه در همین شهر کوچک ما به مغازه هایی که در تابلوهای خود از کلمه لباس زیر استفاده کرده اند امر می کنند که کلمه زیر را حذف کنند کمی با خود اندیشیده اند که اگر دینی با یک تار مو و یک مانکن به خطر بیفتد باید فاتحه آن دین و اعتقاد را خواند .
آیا بزرگواران گمان نمی برند بعد از 28 سال محدودیت و فشارهای گوناگون چرا هیچگاه نتوانستند آمار جرم فحشا و منکرات را پایین بیاورند ؟
آیا هنوز زمانش نرسیده است که از بند گیر دادن به تار موی دخترکان و لباس آستین کوتاه و حتی مدل ریش و سبیل رهایی یابیم و به مشکلات اساسی تر بپردازیم .

مسابقه بزرگ "کی بود؟ کی بود؟"، در ادامه مسابقات المپیک پکن شروع شده است. این مسابقه با شکست های پیاپی در پکن و پیش بینی بازگشت ورزشکاران ایران بدون حتی یک مدال برنز آغاز شده است. نه در کشتی فرنگی و ایرانی، نه در بسکتبال و نه در هیچ رشته ای ایران چیزی نشد و اصلا رقیبی برای تیم های دیگر به حساب نیآمد. حتی میگویند که برخی مسابقات با ایران، برای تیم و یا نفر روبرو، دست گرمی بوده است! یکی دیسک گرفت، یکی موقع لنگ گرفتن از حریف، خودش فتیله پیچ شد، قایقران زن زیر حجاب خفه شد و شناگر هم زیرآبی رفت تا با رقیب اسرائیلی قورباغه بازی نکند. البته، همه هم از فشارهای روحی و روانی وارده به خود سخن گفته اند، بی آنکه بگویند جزئیات این فشارها چه بوده؟
برای نمونه احسان حدادی که در تمرین های قبل از مسابقه دیسک را 69 متر پرتاب می کرد در پکن 8 متر کمتر پرتاب کرد و حذف شد. امید چندانی به هفته دوم المپیک نیز نیست. این را دبیر کمیته المپیک جمهوری اسلامی "کفاشیان" به خبرگزاری ها گفته و در عین حال سقوط و برکناری خود را هم پس از بازگشت به ایران پیش بینی کرده است.

با وجود گذشت 30 سال از انقلاب در استان اردبیل فقط 90 کیلومتر جاده 2 بانده ساخته شده است. در این مدت حتی یک متر راه آهن در استان اردبیل ساخته نشده است.
یوسفی معاون اداره کل راه و ترابری استان اردبیل هم در آستانه هفته دولت در گفتگو با سیمای محلی اردبیل ناچار به اعتراف آن شد و گفت:
اکنون چندین پروژه راهسازی دراستان اردبیل در حال اجراست ( پیمانکار تمامی این پروژه ها موسسه عمران نینوا وابسته به سپاه است) و تلاش می شود این پروژه ها در اسرع وقت به بهره برداری برسند.
یوسفی نگفت که چرا در زمان استانداری احمدی نژاد در اردبیل و در دولت ایشان بجای اتوبان جمکران قم، به فکر جاده و راه آهن برای استان اردبیل نبوده اند و تازه آن وعده ای که اکنون داده می شود معلوم نیست اجرا شود.

از میان هزاران پیامک روزانه ای که در ایران مردم برای هم می فرستند، شماری را که حامل پیامی است و اشاره به حال و روز جامعه، انتخاب کرده و منتشر می کنیم. پیامک ها، به تعبیری می تواند همان دیوارهای شهر در سال 1357 است. آنچه را مردم در مطبوعات نمی یابند و در سیما نمی بینند، خود می گویند. در سال 57 روی دیوار می نوشتند و حالا پیامک شده و روی موبایل ها و یا تلفن های همراه پخش می شود.
به یاد ادیسیون
این روزها که برق زیاد می رود. مردم خیلی یاد پدر و مادر ادیسون و خواهر و مادر احمدی نژاد می کنند.
مدل جدید مو
قیمت های جدید آرایشگاه مردانه طبق حکم جدید ستاد طرح امنیت اجتماعی:
مدل رادانی 800 تومان
مدل الهامی 650 تومان
حداد عادلی 425 تومان همراه با یک لپ لپ
آیت الله جنتی 312 تومان با صرف چای
احمدی نژاد با صرف قهوه مجانی

*رئیس جمهور احمدی نژاد اعلام کرد: از این به بعد برق نمی رود، بلکه بعضی وقت ها می‌آید!

بقیه پیام ها در پیامک ها