جنگ با دشمن در خانه بيگانه وآماده شدن
برای جنگ نامنظم يا مهاجم در داخل کشور
ستاد راهبری سپاه با ارتباط لجام گسيخته و
برنامه ريزی نشده فرماندهان سپاه با دولت
موافق نيست و انسجام نظامی سپاه را در خطر
می بيند. فرماندهان پا به سن سپاه، ترک
لباس نظامی کرده و به مجلس و دولت خواهند
رفت و نيروهای جوان جانشين آنها خواهند
شد. تغييرات جديد در سپاه پاسداران براساس
يقين حاکميت به حمله نظامی به ايران صورت
می گيرد.
بوش:
"هولاکوست" اتمی ايران
خاورميانه را تهديد می کند!
البرادعي:
از روی سر آژانس
اتمی بر طبل جنگ می کوبند
سخن از حمله به ايران
تن انسان را می لرزاند!
ما از يك طرفشاهديم ايران بدون آن که
ما بتوانيم درباره فعاليت ها و ادعاهای
صلح آميز بودن فعاليت های اتمی اش راستی
آزمايی لازم را انجام دهيمبه غنیسازی اورانيوم
مشغول است و از طرف ديگر صدای
طبل جنگ
كسانی را میشنوم كهمیگويند
تنهاراه حل
اين مساله حمله به ايران است.
ملاقات ها و رايزنی
های
هاشمی رفسنجانی در قم
مکارم شيرازي: شما هم منتخب اول مردم برای
مجلس خبرگان هستيد و هم رئيس آن. حلقه
اتصال دو جناح کشور شويد. صافی گلپايگاني:
متحجرين بيکار نخواهند نشست و تخريب را
تشديد خواهند کرد. اجازه عرض اندام به
آنها نبايد داد.
اجلاس اصلاح
طلبان در کرمان
عضو گيری تشکل های سياسی
از ميان فرماندهان سپاه پاسداران
رمضان زاده:
از احمدی نژاد بپرسيد 120 ميليارد دلار در
آمد يکساله را چه کرده؟ علوی تبار: تاوان نظامی شدن سياست را همه جناح
ها خواهند پرداخت محمد سلامتي: بايد محکم ايستاد و حقايق را به
مردم گفت
احمد شيرزاد:
مراجع قضائی و خانه احزاب
به تهمت های احمدی نژاد رسيدگی کنند
احمدی نژاد خطاب به طلاب
در ماه رمضان به مردم بگوئيد
غربی ها در برابر ما
به التماس افتاده اند!
در طول يکسال، باندازه 15 سال گذشته خصوصی
سازی کرده ايم و درهمين مدت هر کارخانهای
که سود داشته داده ايم به بخش خصوصی. يکصد
ميليارد تومان به مساجد و حوزهها کمک
کرديم. سال آينده اين رقم را دو برابر
خواهيمکرد. آمديم دانشگاه آزاد را اصلاح
کنيم، نگذاشتند(هاشمی) و به ما فشار اتمی
آوردند.
با زبان بی زبانی،
درمراسم توديع
بيان دلائل استعفای
رئيس کل بانک مرکزی
سود بانکی از 24 در صد به نصف رسيده، 50
ميليارد دلار کالا وارد کشور شده، بانک
مرکزی بايد براساس قوانين اقتصادی اداره
شود و روابط بين المللی مراعات شود. ذخائر
ارزی ستون فقرات کشوراست و نقدينگی بی
حساب به تورم دامن می زند.
1- کم آگاهی از پاسخ ايران و آسيب پذيری
200 هزار نيرويش در منطقه.
2- نمیداند بر سر اسرائيلچه خواهد آمد.3- نمیداند جريان نفت چه میشود.
جعفری فرمانده جديد
سپاه:
فرماندهان سابق سپاه را
به ياری فرا می خوانيم
محمد علی جعفری فرمانده جديد سپاه
پاسداران، پس از گرفتن درجه سرلشکری از
رهبر جمهوری اسلامی(عکس بالا) در يک مصاحبه مطبوعاتی
شرکت کرد و نقطه نظرات خود را در باره
تغييرات اخير در سپاه و برنامه های آينده
وی برای سپاه اعلام داشت. محور اين مصاحبه
و مهم ترين موضوع مطرح شده در آن، طرح
استراتژی جديد سپاه برای جنگ های نا منظم
يا نامتقارن بود، که به زبانی ديگر، آماده
شدن برای حمله به ايران است.
محمد خاتمی:
کشور در معرض تهديد است
حکومت اقليت آن را تشديد میکند
چندين
سال پيش وقتی حکومت افغانستان دست
طالبان بود و شب و روز مشغول ظلم به
مردم افغانستان، در فضای باز سياسی
دولت خاتمی روزنامه ها می توانستند از
جنايت های اين قوم ماقبل هجر بنويسند
و به همه نشان دهند که اسلام طالبان
چقدر منزجر کننده است و همچنين چقدر
دين اسلام روايت پذير است وهم می توان
از آن تحجر طالبانی بوجود آورد يا هم
می توان آزاديهايی مبتنی بر حقوق
بشرامروز داشت (شيرين عبادی هم روی
اين روايت تاکيد دارد.) بعدها که
روزنامه همشهری در دوران الويری کادر
بی نظير خود را داشت، من هر روز ستون
هايی را که در مورد کارهای طالبان در
افغانستان بود دنبال می کردم. يادم
هست که حکومت طالبان از جديدترين
تکنولوژی برای حکومت عصر هجری خود
بهره برده بود تا بلکه مردم را بيشتر
کنترل کند. اين گونه که به هر کس يک
کارت الکترونيکی (مثل کارت عابر بانک)
داده بود که هنگام حضور در مسجد و به
جا آوردن نماز کارت بزند تا حضور خود
را ثبت کرده باشد. با هر بار کارت
کشيدن نام مسجد تاريخ و ساعت ذخيره می
شد و هر فرد مجبور بود که اين کارت را
همواره با خود داشته باشد که اگر در
خيابان از آنها خواسته شد بتواند نشان
دهد. اين کارت ها توسط ماموران
خيابانی طالبان کنترل می شد. اگر فرد
نمازی را به جا نياورده بود دستگير می
شد و تنبه !
حالا رئيس جمهور ايران (که من از
آوردن نامش شرم دارم( از آنجا که هر
گاه به قم می رود برای بدست آوردن دل
روحانيون حرف هايی می زند که مدت ها
يا جنگ روانی دارد يا سر جنگ با مردم،
اين دفعه هم گفته که می خواهد انقلابی
در نماز بکند! از آنجا که با طرح
امنيت اجتماعي(بخوانيد عدم امنيت
جوانان در جامعه) دولت نشان داد که
آنقدر نيروهای ناتوانی در تضمين امنيت
کشور دارد که اگر نمی تواند امنيت
فراهم کند بتواند در تذکر دهی به حجاب
مردم توانا باشد و حجابی روی بی عرضه
گی خود بکشد، باز می خواهد از همين
شيوه های به قول خود انقلابی (به قول
ما ديکتاتوری و سرکوبگرانه) در جهت
نماز خوان ساختن مردم به کار برد! پس
از فردا منتظر باشيد که گشت های ارشاد
خيابان ها از شما در مورد نماز هم
بازجويی کنند و برای بيشتر کردن جماعت
پشت سر مصباح شما را به قم برای ادای
نماز جماعت ببرند! چرا که شما بايست
به بهشت برويد، اگر هم نخواهيد حکومت
آنقدر شما را به بهشت هل می دهد که از
ته جهنم بيرون بريزيد. مگر در اين 30
سال اينطور نبوده؟
می گويند
دوره تندروی تمام شده و زمان اعتدال
فرا رسيده است. درست نمی دانم دماسنج
اعتدال و تندروی چيست يا کيست. هر کسی
خودش را محور اعتدال آدم و عالم می
داند و آنها که از او کم اثرترند را
وارفته و منفعل و افرادی که از او
فعال تر و جدی ترند را تندرو و
راديکال می داند. اما من فکر می کنم
آنهايی که فقط به فكر آن هستند كه
موقعيتشان نزد كسانی كه زور و قدرت
دست آنهاست خدشه دار نشود معيار
اعتدال و ميانه روی نيستند.
...
تا به حال چه كسی سراغ دارد كه
مستبدان حاضر شده باشند مخالفان خود
را، هر چند كه خيرخواهی شان بر خرد و
كلان مسجل شده باشد، تاييد صلاحيت
كنند؟ مخالفان جدی و كارامد سياستهای
يكجانبه و تصميم های استبدادی هميشه
تاريخ رد صلاحيت شده اند و تازگی
ندارد. نهايت ساده لوحی است كه كسی
بخواهد با مستبدان دست و پنجه نرم كند
و توقع داشته باشد كه از گوشه چشم
عنايت آنها هم برخوردار شود. آنها تا
زمانی كه بتوانند تمام قدرت را
يكجانبه دست خود حفظ كنند هرگز حاضر
نيستند در آن با كسی شريك شوند. تكرار
می كنم، آنچه آنها می خواهند "همه
قدرت" است و آنچه نمی خواهند "شريك در
قدرت". مشکل آنها اين نيست که در سمت
مقابلشان چه کسی اخلاق نرم خويانه
دارد و چه کسی با درشتی صحبت می کند.
مهم اين است كه چه كسی تاثير گذار است
و خطر آفرين. آنها شريك نمی خواهند،
خوب و بدش فرق ندارد. از ديد
انحصارطلبان هر شريكی بد است.
اگر جايی ديديم و ديديد كه
انحصارطلبان قدرت تن به شراكت با
ديگران داده اند و رضايت داده اند كه
كسان ديگری هم راه به مسئوليت ها
داشته باشند، يا بايد در انحصار طلب
بودن آنها شك كرد و يا تنگناهايی را
جستجو كرد كه امكان ادامه اعمال قدرت
يكجانبه را از آنها سلب كرده است.
انحصار طلبان در هيچ كجای دنيا هرگز
فی سبيل الله قدرت را به ديگری پيشكش
نمی كنند، خواه طرفشان با تندی سخن
بگويد و يا با اعتدال. راه شراكت در
قدرت با قدرتمداران برای تحقق خواست
های يك ملت در اين نيست كه سعی كنی
مطابق ميلشان با آنها صحبت كنی تا بر
تو خشم نگيرند و جايی هم به تو دهند.
تنها راه اين است كه چنين چيزی بر
آنها تحميل شود و اين امر بديع و
ناممكنی نيست.
انحصارگران قدرت در هر جای كره خاك،
دير يا زود در بن بست مشروعيت ملی
قرار می گيرند و امكان ادامه روشهای
يك جانبه اعمال قدرت برايشان نامهيا
خواهد شد. ذات انحصار در قدرت،
ناكارامدی در حكومت را بدنبال دارد.
جماعتی كه حاضر نشوند عقل های
ناوابسته شهروندان دلسوز و آگاه را
ارج بگذارند، لاجرم پيرامون خويش
متملقان و چاپلوسان سبك مغز را جمع
خواهند كرد؛ و نوقدرتان حقير را فاصله
تا حكمرانی خوب از زمين تا آسمان است.
چنين است كه دير يا زود اوضاع از
سامان خارج خواهد شد و ملك و حكومت
راه از هم پاشيدگی را در پيش خواهد
گرفت. در چنين شرايطی دو راه بيشتر در
پيش نيست. يا اين است كه چشم بر
اضمحلال و نا بسامانی فرو خواهند بست
و به دروغ از يكديگر تمجيد خواهند كرد
تا صدای طبل های ميان تهی گوشها را از
صدای فرو شكستن ستونهايی كه موريانه
تا اعماق آنها را پوك ساخته است غافل
سازد. و يا اينكه اگر اندك عقلی باقی
مانده باشد كه لااقل منافع دراز مدت
خويش را تشخيص دهند دست به دامان
عاقلان و ناصحان خواهند شد و شايد چند
صباحی راهی باز شود تا كاری بشود كرد.
اگر صبوری باشد و حركت، اگر نشاط باشد
و اميد و اگر ملتی بتواند خود را در
سخت ترين شرايط زنده و فعال نگه دارد
و خاكستر ياس و انفعال را از خويش
بزدايد، دير يا زود زمانی خواهد رسيد
كه انحصارگران قدرت ناچارند برای
پرهيز از سقوط حتمی راه را بر
خدمتگذاران و ناصحان شفيق بگشايند،
ولو برای مدتی! شايد اغلب ملتها هرچه
به دست آورده اند در همين فرصتها بوده
است.