مصاحبه
رفسنجانی با تلويزيون العالم طرح
های دفاعی ايران
پس از حمله را فاش نمی کنم اگر امريکا بپذيرد
که به اهدافش نمی تواند در منطقه دست يابد، آنوقت مذاکرات با ايران
بر سر لبنان، فلسطين و عراق به نتيجه خواهد رسيد. من هم در زمان
رياست جمهوری ام طرفدار مذاکرات مشروط بودم که امريکا لجاجت کرد.
رفسنجانی درنماز جمعه:
پيش شرط سد راه مذاکره و تفاهم شده منتقدان يادشان باشد: همه ما در يک کشتی نشسته ايم!
حمله از خاکريز مذاکره می گذرد نبايد
اروپائی ها را از دست می داديم دمکرات های
امريکا از مقابله با ايران در زمان جمهوريخواهان استقبال می کنند محسن امين زاده
رئيس كل دادگستری استان تهران "عليرضا
آوايی" با خبرگزاری ايسنا مصاحبه کرده و
نقطه نظرات دادگستری را درباره طرح دستگير
اوباش بيان داشته است. طرح دستگيری اوباش
در جنوب تهران با نمايش های خيابانی همراه
شده است که واکنش هائی را از جانب مردم به
همراه آورده است. اوباش را نيز می توان و
بايد دستگير کرد، اما آنچه که نيروی
انتظامی در خيابان ها به نمايش گذاشته است
پيش از آنکه مقابله با اوباش باشد، زهرچشم
گرفتن از مردم تلقی شده است، که نمونه ای
از آن را در دو عکس اين مطلب مشاهده می
کنيد. کتک، آويزان کردن آفتابه به گردن و
شکستن پای طرف با چماق و سپس دستگيری وی
به شکلی که می بينيد.
رئيس کل دادگستری که ظاهرا منتقد روش
نيروی انتظامی است و زير فشار افکار عمومی
در مصاحبه با ايسنا گفت:
قطعا قوانين اين اجازه را به ما نداده است
و همان مردمی كه از اشرار و مزاحمتهای
آنان گلايه میكنند از دستگاه قضايی و
نيروی انتظامی توقع برخوردی انسانی،
منصفانه، عادلانه و در عين حال قاطع
دارند. اگر مردم از ما به عنوان دستگاه
قضايی، انتظامی و سيستم امنيتی رفتارهايی
ببينند كه تلقیشان اين باشد كه اين
اقدامات غيرانسانی و ظالمانه است، آرامشی
را كه به دنبال آن میگردند، به دست
نمیآورند.
مردم وقتی احساس امنيت میكنند كه بدانند
رفتار حكومت قابل پيشبينی است و در
قالبهای مشخصی به جرايم رسيدگی میشود.
اگر ما كوتاه بياييم، اشتباه كردهايم،
نظام را به مخاطره انداختهايم و مردم را
مايوس كردهايم و اگر هم به خاطر برقراری
امنيت تندروی كنيم، از قانون تجاوز كنيم و
مرتكب منكرات شويم هم انحراف بزرگ و خطری
بزرگ برای نظام و جامعه ايجاد كردهايم.
واقعيت اينست!
اخراج افغان ها از ايران
طرح آمادگی جنگی است
در ديدار بوش با رهبران راستگرای مسيحی،
او را در حال بپا خاستن و گفتن اين سخن ديدم خطر ايران
ما با تهديد روبرو شده ايم
بايد بپاخيزيم و مقابله کنيم
ماكس بلومنتال
rawstory
ترجمه روزبه محسنی
مثلث اژه ای- حسينيان-
ذوالقدر
تبليغ تئوری براندازی نرم
کشف شبکه های جاسوسی
سرکوب انتظامی و خيابانی- دستگيری خانگی و اداری
رخنه چنان در اعماق مهم ترين نهادهای تصميم گيرنده مشهود است که
می توان به همان هائی شک کرد که جلوجلو می دوند و فرياد می زنند
"جاسوس
را بگير، جاسوس را بگير!"
زينب
پيغمبرزاده، از جمله زنان فعال برای
برابر حقوق زنان با مردان در جمهوری
اسلامی که به دليل شرکت در تجمع
اعتراضی نسبت به محاکمه گروهی از زنان
فعال در اين عرصه در مقابل دادگاه
انقلاب زندانی شده بوئد با توديع قرار
وثيقه 15 ميليون تومانی آزاد شد. پيش
از اين قرار وثيقه 20 ميليون تومانی
برای موكلم صادر شده بود كه اين مقدار
به 15 ميليون كاهش يافت و با توديع آن
موكلم چهارشنبهشب آزاد شد.
پيغمبرزاده17 ارديبهشت ماه به معاونت
امنيت دادسرای انقلاب احضار شده بود
كه پس از مراجعه به آنجا بازداشت و
به زندان اوين منتقل شده بود.
بخش
کوتاهی از مصاحبه مشروح محمدرضا خاتمی
دبيرکل سابق جبهه مشارکت با خبرگزاری
ايسنا، که در آن پيرامون انتخابات
آينده مجلس و گروهبندی های نوظهور و
بيرون آمده از دل باصطلاح اصولگرايان
سخن گفته است. از جمله درباره نقش
هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری در تحولات
احتمالی آينده. وی در همين مصاحبه،
درباره براندازی های رنگين و نرم و تب
جاسوس بگيری در دولت احمدی نژاد می
گويد: كسانی كه همواره انگ ارتباط با
بيگانگان به مسائل داخلی میزدند
مانند چوپان درغگو میشوند. اين حنايی
است كه رنگ خود را از دست داده و
حربه شناخته شدهای است. ممكن است
بهانهای به دست برخی جريانات درون
دستگاههای قضايی بدهد، اما درون
جامعه ما اين ادعا به هيچوجه
مقبوليتی نخواهد داشت و باعث رعب و
وحشت مردم نيز نمیشود، بلكه برعكس،
مردم بيشتر به برخی بیمنطقی و
بیتدبيریها پی میبرند؛ البته گاهی
نيز اين موضوع برعكس میشود. يعنی
جريانهای وابسته به خارج هدايتگر
میشوند اما مردم ديگر اين موضوع را
نمیپذيرند؛ چرا كه كسانی كه همواره
انگ ارتباط بيگانگان با مسائل داخلی
را میزدند مانند چوپان درغگو
میشوند. متاسفانه آنقدر از اين حربه
استفاده نابهجا كردهاند كه اثر خود
را از دست داده است.
دوشنبه
17 ارديبهشت ماه زينب پيغمبرزاده،
فعال حقوق زنان و خبرنگار صفحه زنان
روزنامه سرمايه، مانند 32 زن ديگری که
در 13 اسفند ماه 1385 دستگير و با
قرار کفالت يا وثيقه آزاد شده بودند،
با در دست داشتن احضاريه کتبی (که روز
15 ارديبهشت ماه 1386 به وی ابلاغ شده
بود( برای تفهيم اتهام به دادگاه
انقلاب مراجعه کرد، اما ظاهرا به خاطر
عدم مراجعه با احضار تلفنی و درخواست
احضاريه کتبی، به رغم داشتن کفالت،
برايش قرار وثيقه 20 ميليون تومانی
صادر شد، ولی به جای تماس با خانواده
اش برای اخذ وثيقه، بلافاصله او را به
زندان اوين منتقل کردند.او اکنون در
بند عمومی زندان اوين بسر می برد. در
هفته اول بازداشت زينب، پدر و وکيل
مدافع وی (نسيم غنوی) بارها به دادگاه
مراجعه کردند اما از پذيرش وثيقه
آزادی اش امتناع شد و حتا تقاضای پدر
زينب برای ملاقات با وی و نيز ارسال
لباس و داروهای قلبی اش به زندان بی
پاسخ ماند. هم اکنون نيز هر بار به
بهانه ای، از آزادی وی جلوگيری می
شود.
زينب پيغمبرزاده، عضو کميسيون زنان
دفتر تحکيم وحدت و يكی از اعضای كمپين
يك ميليون امضا برای تغيير قوانين
تبعيض آميز است که پيش از اين نيز در
پاييز سال 1385 در حال جمعآوری امضا
در مترو، دستگير و به مدت 5 روز در
بازداشتگاه وزرا به سر برده است.
بازداشت زينب پيغمبرزاده پس از صدور
قرار وثيقه، بدون هيچ توضيحی به
خانواده وی در مورد چگونگی صدور قرار
بازداشت از يک سو، و نيز امتناع
دادگاه از پذيرش وثيقه در هفته اول
بازداشت او (با وجود صدور اين قرار از
همان ابتدا)، و از سوی ديگر تهديد
زينب و خانواده اش به خاطر درخواست
احضاريه کتبی، جملگی از نقض قوانين و
ضوابط آيين دادرسی در روند رسيدگی به
پرونده زينب حکايت می کند.
از اين رو ما امضاء کنندگان ضمن ابراز
نگرانی شديد خود از وضعيت سلامتی زينب
پيغمبرزاده خواستار آزادی فوری وی
هستيم.
(امضای اين نامه که تاکنون به 550
رسيده، همچنان از داخل و خارج کشور
ادامه دارد.)
معاونت
محترم سينمايی وزارت فرهنگ و ارشاد و
اسلامی
دعوت به قضاوت عمومی برای حل يك مشكل
حرفهيی، آخرين راه باقی مانده برای
يك هنرمند است. راهی كه من انتخاب
كردهام تا شايد مشكل نخستين فيلمم كه
سه سال از ساختش میگذرد و هنوز به
نمايش عمومی در نيامده است را حل كنم.
«يك شب» طبق اسناد موجود در نزد من و
در اداره كل نظارت و ارزشيابی با پشت
سر گذاشتن مراحل قانونی ساخته شده و
هيچ ابهامی درباره ساخت آن وجود
ندارد. فيلم در جشنواره فجر و چند
جشنواره مهم جهانی به نمايش در آمده
است، در چنين شرايط روشن و شفافی
اداره كل نظارت و ارزشيابی از ارائه
پروانه نمايش به اين فيلم سرباز
میزند، فيلمی كه نهقرار است ركورد
فروش را جابهجا كند و نه در محاسبات
رايج اين روزهای سينما كسی را آزرده
خاطر میكند. نمايشعمومی اين فيلم
انعكاس انديشهای است كه سهسال پيش
شكل گرفته و اگر از آن زمان تاكنون
مصالح جامعه درباره اين فيلم آنقدر
تغيير كرده كه نمايش عمومی « يك شب»
امكانپذير نيست، اعلام آن هم چندان
در اين شرايط متغير كار سختی نخواهد
بود.
برای من ساخت فيلم توقيف شده موهبت
بزرگی نيست، گمان نمیكنم كه اعلام
رسمی كنار گذاشتن هميشگی اين فيلم نيز
شكست يا بیكفايتی برای مديران شما
محسوب شود! اگر چه « يك شب» نه اولين
و نهآخرين فيلم اين پرونده قطور
خواهد بود.
«يك شب» بالاخره روزی اكران خواهد شد
و اين مثل روز برايم روشن است. دراين
ميان فقط بر ابهام رابطه هنرمند و
مردم افزوده میشود. چيزی كه انگار
بايد مسؤوليت اول شما، رفع آن باشد.
اين نامه فقط برای قضاوت مردم و حافظه
تاريخ نوشته شده، نه چيزی بيشتر نه
چيزی كمتر.
ارديبهشت 1386